Naslov
Homerova interpretacija osobnih imena
(Homeric Interpretation of Personal Names)

Autori
Liović, Zvonko

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Ocjenski radovi, doktorska disertacija

Fakultet
Filozofski fakultet

Mjesto
Zadar

Datum
10.10

Godina
2013

Stranica
200

Mentor
Lončar, Milenko

Ključne riječi
homer, interpretacija, osobna imena, onomastika, stilistika, grčki
(homer, interpretation, personal names, onomastic, stilistics, greek)

Sažetak
Rad se bavi analizom osobnih imena u Homerovim epovima na stilskoj i simboličkoj razini. Osobna se imena u jeziku uzimaju kao posebna kategorija zbog neuobičajenog (i zasad još uvijek nedovoljno objašnjenog) načina na koji ostvaruju odnos između jezičnog sadržaja i jezičnog izraza u saussureovskom smislu. Prividni nedostatak sadržaja, odnosno značenja imena ne predstavlja problem samo u strogo jezikoslovnom smislu, nego i kod drugih znanosti koje se na ovaj ili onaj način bave jezikom (filozofiji, antropologiji, sociologiji). Ovaj rad promatra imena prije svega kao književnu kategoriju. Pretpostavlja se da se imena u književnosti na drugačiji način odnose prema stvarnosti, odnosno djelu u kojem se nalaze, što je već primijećeno kod modernih književnosti. U ovom se radu u obzir uzimaju osobna imena u Homera, dakle sam početak cjelokupne zapadne književnosti, i njihova simbolika unutar samih epova. To najprije pretpostavlja kontekst usmene književnosti (ma koliko taj pojam bio kontradiktoran), a zatim i suočavanje s obilatom literaturom koja je s time povezana. Pritom se ne uzimaju u obzir samo moderni autori koji se pri proučavanju Homera često oslanjanju na formalne gramatičke karakteristike više ili zanemarujući opći kontekst u kojem su djela nastajala, nego i antički i srednjovjekovni komentari, scholia, leksikoni i ostala djela koja su često ostajala po strani u modernim istraživanjima. Također, uzimaju se u obzir i slični postupci kod izravnih Homerovih nasljednika, odnosno grčkih i, u manjoj mjeri, rimskih pjesnika. Teza je ovog rada da su imena u Homera predmetom više ili manje sustavne obrade, odnosno interpretacije, te da se kroz tu interpretaciju imenima daje određeno značenje i simbolika koja je prilagođena kontekstu u kojem se ime javlja. Naravno, takva se pjesnička interpretacija imena ne mora preklapati (a najčešće se i ne preklapa) s modernim tumačenjima njihova postanka. Prepotstavlja se da je njezina svrha načelno trostruka: umjetnička, didaktička i mnemotehnička. Također, takav je pjesnički postupak davanja značenja imenima donekle potaknut upravo neodređenošću njihovih jezičnih značenja, a tu neodređenost pjesnik pretvara u snažno književno i stilsko sredstvo. Svrha ovog rada je odrediti najbitnije krakteristike i okvirne granice takvih postupaka, polazeći prije svega od rada na tekstu, a zatim se oslanjajući na sekundarne izvore.

Izvorni jezik
Hrvatski

Znanstvena područja
Filologija

POVEZANOST RADA