Pregled bibliografske jedinice broj: 895999
Očevidni identitet slike. Supremacija i morfé kod Julija Knifera
Očevidni identitet slike. Supremacija i morfé kod Julija Knifera // Slika i antislika. Julije Knifer i problem reprezentacije / Krešimir Purgar (ur.).
Zagreb: Centar za vizualne studije (CVS), 2017. str. 359-379
CROSBI ID: 895999 Za ispravke kontaktirajte CROSBI podršku putem web obrasca
Naslov
Očevidni identitet slike. Supremacija i morfé kod
Julija Knifera
(The apparent identity of painting: Suprematism and
morfé with Julije Knifer)
Autori
Lah, Nataša
Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Poglavlja u knjigama, ostalo
Knjiga
Slika i antislika. Julije Knifer i problem reprezentacije
Urednik/ci
Krešimir Purgar
Izdavač
Centar za vizualne studije (CVS)
Grad
Zagreb
Godina
2017
Raspon stranica
359-379
ISBN
978-953-55420-3-2
Ključne riječi
Julije Knifer, vizualni jezik, identitet slike, vizualni stilem, supremacija morfema
(Julije Knifer, visual language, identity of painting, visual styleme, supremacy of morphemes)
Sažetak
Pojedinačne slike Julija Knifera, posebno Meandri nastali od 1960.g. dalje, očevidno se i formativno identificiraju kao supremacija morfema, stvarajući dojam osamostaljenja i potpune prevlasti oblikovanja jednog znaka koji se razlikovno određuje samo u odnosu na sebe samoga. Meandriranje se time reprezentira kao stabilna, ujednačena repetitivnost dijakopnog tipa pokazujući neprekinuti tijek ritmizirane „istosti” koja se gdjekad opisuje kao jednoličnost i monotonija. Meandriranje se time usustavljuje kao jedno djelo i samo jedna stilska ili retorička figura konceptualne, strateške i kognitivne hipoikoničnosti, koja neprekinuto indeksira slikarski postupak kao vremenski tijek bez naznačene ishodišne ili točke svršetka. Vremenski tijek u postupku Kniferova meandriranja dokida iluziju razvojnog kontinuiteta ili napredovanja. Na kraju, meandar kao i meandriranje predstavljaju proces dosljedno horizontalnog komponiranja u sustavu koji se definira svakom pojedinačnom slikom i koji svaku pojedinačnu sliku susljedno prekoračuje. Prizorna harmonija i programatska ne-svršenost ostavljaju pojedinačna i djela u cjelini - sasvim otvorenima, identificirajući se očevidnom supremacijom i nedoglednošću oblikovnog tijeka, koji se sastoji od "niza identičnih definicija", samo jedne, vidljive figure - meandra.
Izvorni jezik
Hrvatski
Znanstvena područja
Povijest umjetnosti, Znanost o umjetnosti
