Naslov
Polimorfizam CYP1B1, CYP1A1 i GSTM1 gena u karcinomu prostate
(CYP1B1, CYP1A1 and GSTM1 gene polymorphisms in the prostate cancer)

Autori
Mandić Sanja

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Ocjenski radovi, doktorska disertacija

Fakultet
Medicinski fakultet

Mjesto
Osijek

Datum
11.03

Godina
2014

Stranica
101

Mentor
Galić, Josip

Ključne riječi
CYP1A1, CYP1B1, GSTM1, karcinom prostate, polimorfizam
(CYP1A1, CYP1B1, GSTM1, polymorphysm, prostate cancer)

Sažetak
Cilj istraživanja Temeljem epidemioloških studija došlo se do saznanja da genetika i okoliš predstavljaju značajne čimbenike u nastanku karcinoma prostate. Brojni su čimbenici okoliša potencijalno karcinogeni, a biotransformacijom prelaze u reaktivne spojeve koji mogu pokrenuti karcinogenezu. CYP1A1, CYP1B1 i GSTM1 enzimi sudjeluju u metabolizmu prekarcinogena, izraženi su u prostati, a polimorfizmi gena koji ih kodiraju mogu utjecati na brzinu stvaranja i deaktivacije reaktivnih intermedijera. Cilj istraživanja je bio utvrditi postoji li povezanost polimorfizama CYP1A1*2A, CYP1B1*3 i GSTM1 nula s rizikom nastanka karcinoma prostate i agresivnijeg oblika karcinoma. Ispitanici i metode U prospektivno istraživanje parova uključeno je 275 ispitanika: 120 s karcinomom prostate, 120 s benignom hiperplazijom prostate i 35 zdravih ispitanika. Uz upoznavanje s istraživanjem te ispunjavanje upitnika s važnim podatcima i obavijesnim pristankom, ispitanicima je učinjen digitorektalni pregled (DRP) i izuzeti su im uzorci krvi za određivanje koncentracije prostata specifičnog antigena (PSA) i analizu polimorfizama gena. Ispitanici koji su imali pozitivan DRP i/ili povišen PSA, podvrgnuti su biopsiji. Rezultati Raspodjela genotipova za sva tri ispitivana gena bila je slična među skupinama te nije nađena povezanost niti jednog od polimorfizama s nastankom karcinoma prostate. Analizom raspodjele genotipova i alela obzirom na Gleason zbroj (GS), stadij tumora (T) i status udaljenih metastaza (M), nađena je povezanost ispitanika koji su nositelji GG genotipa ili G alela CYP1B1 gena s rizikom nastanka karcinoma GS>7 (OR 5, 50 ; 95%CI 1, 72-17, 56 za GG genotip, OR 2, 62 ; 95%CI 1, 41-4, 86 za G alel). Analizom međudjelovanja polimorfizama s etiološkim čimbenicima nađena je povezanost pušača nositelja CYP1B1 GG genotipa s rizikom za karcinom prostate u odnosu na nepušače s genotipom divljeg tipa (OR 9, 56 ; 95%CI 1, 14- 79, 98). Također, uživatelji alkohola nositelji CYP1B1 G alela pokazali su povezanost s rizikom za karcinom u odnosu na nositelje C alela koji ne konzumiraju alkohol (OR 78 1, 98 ; 95%CI 1, 18-3, 33). Ispitanici koji su istovremeno bili nositelji CYP1B1 GG i GSTM1 nula genotipova, bili su zastupljeniji u skupini s GS>7 (p=0, 019) i u skupini koja je imala udaljene metastaze (p=0, 049). Zaključak Rezultati ovog istraživanja ukazuju na moguću ulogu CYP1B1*3 polimorfizma u etiopatogenezi karcinoma prostate u našoj populaciji te istovremeno ukazuju na važnost okoliša u modulaciji tog rizika.

Izvorni jezik
Hrvatski

Znanstvena područja
Kliničke medicinske znanosti

POVEZANOST RADA