Naslov
Biomimetičke pneubotske konstrukcije u arhitekturi: Razvojni model modularne konstrukcije
(Biomimetic Pneubotics in Architecture: Research Model for Modular Structures)

Autori
Davor Andrić

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Ocjenski radovi, doktorska disertacija

Fakultet
Arhitektonski fakultet

Mjesto
Zagreb

Datum
10.01

Godina
2017

Stranica
158

Mentor
Karin Šerman, Josip Galić

Ključne riječi
biomimetika, pneumatske konstrukcije, prilagodljive konstrukcije, meki roboti, tjelesni nacrt
(biomimicry, pneumatic structures, adaptable and responsive structures, soft robotics, body plan)

Sažetak
U radu se istražuju suvremene tehnike biomimetičkog projektiranja u arhitekturi i nastali kontekst koji omogućava projektiranje dinamičnih, prilagodljivih i reagirajućih građevina, te se konstruira model koji omogućuje povezivanje teorijskih ideja iz biologije (dio kojih je već prisutan u suvremenoj arhitektonskoj teoriji), te tehnika konstruiranja mekih robota i modularnih pneumatskih prilagodljivih konstrukcija. Teorijske postavke analizirane kroz suvremenu arhitektonsku teoriju istražuju se i obrađuju kroz postavljeni model pneumatske prilagodljive i reagirajuće konstrukcije (pneubota) za primjenu u arhitekturi. Istražena je mogućnost korištenja ideje „tjelesnog nacrta“ (body plan) kao analitičko- generativnog alata za prevođenje konstrukcije mekih robota u arhitektonske prilagodljive konstrukcije posredstvom jediničnog pneumatskog elementa u obliku kocke. Element je u svojoj ideji virtualna jedinica za konstruiranje čitavog mnoštva konstrukcija dobivenih na osnovu odabranih tjelesnih nacrta i dio je postavljenog šireg teorijskog modela zasnovanog na ideji konstrukcije kao kompleksnog tijela sklopljenog od jediničnih pneumatskih elemenata. Osnovni oblici tjelesnih nacrta ispitani su u ovom radu kroz virtualni i praktični model. Utvrđeno je da se primjeri mekih robota, koji su većinom malog mjerila, mogu svesti na svega nekoliko osnovnih tipova tjelesnih nacrta te da se oni mogu uspješno rekonstruirati i u mjerilu arhitektonskog modularnog pneubotskog elementa. Pokazano je i da su pokreti dobiveni kroz praktični dio modela slični pokretima izvornika (mekih robota odgovarajućeg tjelesnog nacrta), te da je moguće postići i složenije pokrete. Na osnovu provedenog eksperimentalnog istraživanja predstavljene su varijante mogućih primjena ove vrste konstrukcija u arhitekturi kao i perspektive za daljnja istraživanja i razvoj. Ovdje korišteni pneubotski jedinični element – kocka – je generativno i morfordinamički valjan element za dobivanje prilagodljivih modularnih konstrukcija te omogućava spajanje serijske proizvodnje s prilagođenim korištenjem u mnoštvu polimorfnih prilagodljivih konstrukcija. Otkriveni i preispitani tjelesni nacrti doprinos su za daljnja istraživanja u polju razvoja tehnika projektiranja arhitektonskih konstrukcija.

Izvorni jezik
Hrvatski

Znanstvena područja
Arhitektura i urbanizam

POVEZANOST RADA