Naslov
O kliničkim tipovima i patogenezi bronhalne astme
(On the clinical types and pathogenesis of bronchial asthma)

Autori
Mimica, Milorad

Izvornik
Radovi Medicinskog fakulteta u Zagrebu (0033-8575) XII (1964), 2; 165-184

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Radovi u časopisima, članak, znanstveni

Ključne riječi
bronhalna astma; klinički tipovi; patogeneza
(bronchial asthma; clinical types; pathogenesis)

Sažetak
Analizirali smo neke kliničke i laboratorijske nalaze kod 250 slučajeva bronhalne astme s osnovnim ciljem da ustanovimo da li postoje značajne razlike između tzv. egzogenog i tzv. endogenog tipa astme. Kao osnovni kriterij na bazi kojega smo odredili tip astme, uzeli smo reakciju na najčešće inhalacione alergene, u prvom redu na 0, 2% alergen kućne prašine. Prema stupnju kožne reakcije, sve slučajeve smo klasificirali u 4 grupe: kožni test + + + egzogena astma, kožni test ++ pretežno egzogena astma, kožni test + pretežno endogena astma i kožni test negativan-endogena astma. Usporedili smo neke kliničke i laboratorijske nalaze u ovim grupama bolesnika i našli smo da nema značajnih razlika u mnogim nalazima. Tako npr. astmu u obitelji našli smo jednako često kod egzogene i endogene astme. Respiratorna infekcija je prema navodima bolesnika vrlo često prethodila nastupu astme (oko 70%), ali jednako u svim grupama. Kod oko 76% bolesnika iz svake grupe našli smo u sputumu jednog ili više potencijalno patogenog bakterija. Sinusitis smo našli jednako često u grupi endogene i egzogene astme. Nije bilo statistički značajne razlike u nalazu sedimentacije eritrocita, nalazu eozinofilnih stanica u sputumu, i eozinofilije u perifernoj krvi. Među ispitanim podacima najznačajnija je bila razlika u starosti bolesnika među grupama. Prosječna starost bolesnika kod početka astme u grupi egzogene astme bila je 28 godina, u grupi pretežno egzogene astme 32 godine, u grupi pretežno endogene astme 36 godina i u grupi endogene astme 42 godine. Slično tomu bila je i dob bolesnika kod pregleda. Što su bolesnici bili mlađi, to su kožne reakcije bile češće i jače pozitivne. Bolesnici koji su imali 15-24 godine su u 75% slučaja imali kožne reakcije + + + ili + +, dok oni stariji od 65 godina imali su svega 15% slučajeva kožne reakcije ++. Najteži slučajevi astme u većini su imali negativne ili slabo pozitivne kožne testove na inhalacione alergene i pretežno su bili muškarci. Zaključeno je, da nema opravdanih razloga da se bronhalna astma strogo dijeli u egzogenu i endogenu astmu, već da se mora smatrati jednom nozološkom jedinicom. Preosjetljivost na vanjske alergene nije apsolutna karakteristika alergijskog stanja već je izgleda najviše u vezi sa starosti bolesnika kad iz nepoznatih razloga nastupi bolest. Uočeno je da infekcija dišnih organa veoma često prethodi pojavi astme, u egzogenoj i endogenoj grupi, pa se u diskusiji osobito ističe moguća presudna uloga virusa u patogenezi bronhalne astme.

Izvorni jezik
Engleski

Znanstvena područja
Kliničke medicinske znanosti

Napomena
Habilitacioni rad. Summary in English.

POVEZANOST RADA