Naslov
Učinak novog peptida BPC na različite modele kardiotoksičnosti
(Benefical effect of a novel pentadecapeptide BPC 157 on diferents models of cardiotoxicity)

Autori
Šeparović, Jadranka

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Ocjenski radovi, doktorska disertacija

Fakultet
Medicinski fakultet

Mjesto
Zagreb

Datum
04.07

Godina
1996

Stranica
133

Mentor
Sikirić, Predrag

Ključne riječi
pentadekapeptid BPC 157; kardiotoksičnost; imobilizacijski stres; kardiomiopatija; štakori
(pentadecapeptide BPC 157; cardiotoxicity; restraint stress; cardiomyopathy;)

Sažetak
U ovoj disertaciji opisani su rezultati istraživanja djelovanja novog pentadekapeptida BPC-157 na eksperimentalne modele kardiotoksičnosti. Pokusi su izvedeni na albino štakorima soja Wistar i zamorčićima soja Hartley. Kardiotoksičnost smo izazivali primjenom otopine barijevog klorida (10mg/kg t.t.), dezipramina (10 mg/kg), digitalisa (ukupna doza 6.5 mg/kg) i izoprenalina (15 mg/kg) kroz vensku kanilu na jugularnoj poziciji. Višekratnom (3mg/kg subkutano, jednom tjedno 13 tjedana) i jednokratnom (7 mg/kg intravenski) primjenom doksorubicina izazivali smo kardiomiopatiju. Kardiotoksičnost smo izazvali i imobilizacijskim stresom, kao nefarmakološko oštećenje miokarda. Ispitivani pentadekapeptid primjenjen je ovisno o modelu: 1. barijev klorid- a) pretretman(jedan sat prije): BPC-157 50mg/kg 10mg/kg i 10 ng/kg intraperitonelano, b) posttretman(nakon 60 sekundi): BPC-157 10mg/kg i 10 ng/kg intravenski ; 2.dezipramin: BPC-157 50mg/kg i 50 ng/kg intraperitonealno sat vremena prije, 3. digitalis: BPC-157 50mg/kg i 50 ng/kg intravenski svakih 15 minuta, 4. izoprenalin: BPC-157 50mg/kg i 50 ng/kg intravenski 15 minuta prije, 5. imobilizacijski stres: BPC-157 10mg/kg i 10 ng/kg intraperitonealno sat vremena prije i neposredno prije vezivanja, te u 24-tom i 48- satu imobilizacije. 6. a) doksorubicin kronična toksičnost: BPC-157 10mg/kg i 10 ng/kg intraperitonealno istovremeno sa doksorubicinom, b) doksorubicin akutna toksičnost: BPC-157 10mg/kg i 10 ng/kg intraperitonealno sat vremena prije doksorubicina. U modelima aritmija, anesteziranoj životinji elektrokardiogram je bilježen kontinuirano brzinom 1 mm/s, a svakih 15 s ili kod poremećja ritma učinjeni su duži odsječci zapisa brzinom 25mm/s, 5o mm/s ili 100 mm/s. U ostalim modelima elektrokardiogram je bilježen jednokratno ili višektratno, na dužim odsječcima brzinom 5o mm/s, pri čemu je životinja kratkotrajno anestezirana, . Doksorubicinska kardiotoksičnost evaulirana je makroskopskom i mikroskopskom analizom srca i ostalih organa, te biokemijskim pretragama. Sličan postupak primjenjen je i kod imobilizacijskog stresa Rezultati našeg istraživanja pokazuju antiaritmički učinak ispitivanog pentadekapeptida u modelu izaziavnja aritmija barijevim kloridom. U pretretmanu ispitivani pentadekapeptid odgađa i prevenira pojavu aritmija, i skraćuje i prevenira nastajanje ishemije. U postretmanu dovodi do brže konverzije u sinus ritam i prevenira ponovno javljanje aritmija. U potpunosti prevenira naglo usporavanje frekvencije i smetnje provođenja izazvane dezipraminom (PQ prolongaciju i širenje QRS-kompleksa), kao i pojavu ventrikulske tahikardije u sklopu proaritmičkog učinka dezipramina i teže oblike atrioventrikulskog bloka. Učinak je zavisan o dozi. Ispitivani pentadekapeptid BPC-157 ima selektivan učinak na kardiotoksičnost izazvanu digitalisom. Pozitivan učinak pokazuje kod naglih usporavanja frekvencije i poremećaja ritma (ventrikulske ekstrasistolije, ventrikulsku tahikardiju i atrioventrikulski blok) koje prevenira ili umanjuje, dok nema značajnog djelovanja na usporavanje provođenja izazvanog toksičnom dozom digitalisa. Učinak je jače zražen kod primjene mikrogramske doze pentadekapeptida. Nismo registrirali sigurno pozitivno djelovanje na tahikardiju uzrokovanu izoprenalinom. Með utim, ispitivani pentadekapeptid BPC-157 pokazao je jasno preveniranje ishemije i razvoj infarkta miokarda. Učinak je izraženiji u mikrogramskoj dozi. Isto tako ishemija (utvrđena elektrokardiografski) kao i histološka oštećenja miokarda izazvana imobilizacijskim stresom, jasno se preveniraju jednokratnom intraperitonealnom primjenom pentadekapeptida BPC-157 u pretretmanu. Ishemija se gubi i primjenom pentadekapeptida u postretmanu kod već izraženih elektrokardiografskih promjena nakon 24 sata mobilizacije štakora. Primjena mikorgramske doze pentadekapeptida izaziva povećanje napetosti-potencijal QRS kompleksa, naročito u pretretmanu. Ispitivani pentadekapeptid BPC-157 značajno je umanjio i patomorfološki nalaz antraciklinske kardiomoipatije (teško oštećenje miocita i stijenki krvnih žila i vakuolizaciju) nakon jednokratne i još više nakon višekratne primjene doksorubicina. Aktivnost enzima LDH značajno je niža, iako su apsolutne vrijednosti vrlo visoke.

Izvorni jezik
Hrvatski

Znanstvena područja
Temeljne medicinske znanosti

POVEZANOST RADA