Naslov
Učestalost i značenje HBV i HDV u kroničnim bolestima jetre
(Frequency and significance of HBV and HDV in chronic liver diseases)

Autori
Jelić, Davor

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Ocjenski radovi, magistarski rad

Fakultet
Medicinski fakultet

Mjesto
Zagreb

Datum
01.03

Godina
1991

Stranica
112

Mentor
Vucelić, Boris

Ključne riječi
Kronične bolesti jetre; HBV; HDV
(Chronic liver disease; HBV; HDV)

Sažetak
Opisani su rezultati prospektivnog ispitivanja učestalosti i značenja hepatitis B virusa i hepatitis D virusa u etiologiji kronične bolesti jetre. U tu svrhu vršena je klinička, epidemiološka, biokemijska i patohistološka obrada bolesnika s kroničnom bolesti jetre, te njihovo serološko testiranje na neke markere HBV i HDV infekcije. Ukupno 144 bolesnika s područja općine Slavonski Brod i sjeverne Bosne hospitalizirano je i praćeno zbog kronične bolesti jetre u Medicinskom centru Slavonski Brod od 1983. do 1989. godine. Utvrđena je HBV infekcija u 100 bolesnika, pa je dakle učestalost HBV u etiologiji KBJ vrlo visoka (69, 4%). Zastupljenost HDV kao kofaktora u etiologiji KBJ utvrđena je u 19% HBV pozitivne kronične bolesti jetre. Dob promatranih bolesnika kretala se od 15-60 godina s prosjekom od 32, 8 godina. Izrazito je dominirao muški spol (75%). Bolesnici skupine visokog rizika stjecanja HBV infekcije čine 37% ispitanika, od kojih su 32% bili parenteralni narkomani, a bili su značajno mlađi (24, 9 godina) i u njih je još više zastupljen muški spol (31/32 tj. 96, 9%). HBV infekcija je najčešće uzrokovala u bolesnika kronični perzistentni hepatitis B ; u bolesnika bez visokog rizika u 62, 9%, a u bolesnika s visokim rizikom u 52, 6%. Hepatitis D virus najčešće je uzrokovao teže oblike KBJ/KAH u 63, 2%, a CIR u 26, 3%, te rijetko KPH – u 10, 5%. Budući da je HDV infekcija bila vezana gotovo isključivo za osobe visokog rizika stjecanja HBV infekcije, onda se najvećim dijelom visoka učestalost težeg oblika KBJ u toj skupini može smatrati posljedicom same HDV infekcije, poglavito u parenteralnih narkomana. Međutim, i „čista“ HBV infekcija uzrokovala je nešto češće teže oblike KBJ-KAH i CIR (u 47, 4%) u narkomana, nego u bolesnika iz skupine bez visokog rizika (37, 1%). Postojao je jasan međusobni odnos između prisutnosti HBeAg i mlađe dobi bolesnika, patoloških vrijednosti aminotransferaza i patohistološkog nalaza aktivnosti bolesti jetre. Čak u 64, 4% HBeAg pozitivnih bolesnika nađena je aktivnost procesa KBJ. Međutim, aktivnost patološkog nalaza KBJ dokazana je i u 36, 4% HBeAg – negativnih bolesnika sa HBV infekcijom. Štoviše, u HDV inficiranih bolesnika češće su nađena anti- HBe u serumu (68, 4%). U svih bolesnika sa nalazom anti-HBe nađeni su teži oblici KBJ. Nasuprot tome, samo u 23, 5% HBeAg pozitivnih HDV inficiranih bolesnika imalo je nalaz KAH ili CIR. Međutim, treba naglasiti da HBeAg/anti-HBe sustav nema apsolutnu vrijednost u procjeni patohistoloških promjena u jetri, te u prognozi KBJ u pojedinog bolesnika. Za stvarnu procjenu kliničkog stanja i prognozu HBV i HDV KBJ potrebno je uz kliničko praćenje bolesnika ispitivati i druge – biokemijske, histološke i serološke parametre, poput HBV DNK, HBV DNK polimerazu, a po potrebi vršiti ponovnu biopsiju jetre. Jedino tako može se na vrijeme izvršiti selekcija bolesnika prikladnih za liječenje interferonom, kombiniranu terapiju kortikosteroidima i rekombinantnim interferonom ili eventualno lijekovima sa virucidnim ili virostatskim djelovanjem.

Izvorni jezik
Hrvatski

Znanstvena područja
Kliničke medicinske znanosti

POVEZANOST RADA