Pregled bibliografske jedinice broj: 1270028
Paraoksonaza 1 u bolesnika sa šećernom bolesti
Paraoksonaza 1 u bolesnika sa šećernom bolesti, 2015., diplomski rad, diplomski, Farmaceutsko-biokemijski fakultet, Zagreb
CROSBI ID: 1270028 Za ispravke kontaktirajte CROSBI podršku putem web obrasca
Naslov
Paraoksonaza 1 u bolesnika sa šećernom bolesti
(Paraoxonase 1 in patients with diabetes mellitus)
Autori
Knežević, Josip
Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Ocjenski radovi, diplomski rad, diplomski
Fakultet
Farmaceutsko-biokemijski fakultet
Mjesto
Zagreb
Datum
19.06
Godina
2015
Stranica
47
Mentor
Grdić Rajković, Marija
Ključne riječi
paraoksonaza 1, diabetes mellitus, oksidativni stress
(paraoxonase 1, diabetes mellitus, oxidative stress)
Sažetak
Humana serumska paraoksonaza 1 (PON1) je protein molekularne mase 43 kDa čija je katalitička aktivnost hidroliza organofosfatnih estera, aromatskih estera karboksilnih kiselina i karbamata. PON1 se sintetizira u jetri, a uglavnom je povezana sa lipoproteinom visoke gustoće (HDL). Enzim smanjuje nakupljanje lipidnih peroksida na lipoproteinu niske gustoće (LDL) s obzirom na svoju sposobnost metaboliziranja hidroperoksida. Aktivnost PON1 smanjena je u šećernoj bolesti. PON1 ima zaštitnu ulogu protiv razvoja šećerne bolesti zbog svoje antioksidative uloge. Visoke koncentracije glukoze u dijabetičkom serumu mogu objasniti odvojenost PON1 od HDL-a. Nadalje, oksidativni stres kao posljedica šećerne bolesti može povećati stvaranje lipidnih peroksida i umanjiti aktivnost serumske PON1. Polimorfizmi u promotorskoj i kodirajućoj regiji gena za PON1 određuju njegovu ekspresiju i enzimsku aktivnost samog enzima, međutim aktivnost serumske PON1 može biti regulirana i s nekoliko okolišnih faktora. Patološka stanja kao što su bubrežne bolesti, šećerna bolest, kardiovaskularne bolesti i ciroza jetre mogu biti povezane sa smanjenom paraoksonaznom aktivnošću, dok prehrambene navike i stil života također mogu utjecati na aktivnost samog enzima. Razlika u paraoksonaznoj aktivnosti među pojedincima dijelom je objašnjena varijacijama u kodirajućoj regiji gena za paraoksonazu. Najpoznatije varijacije su supstitucija arginina glutaminom na položaju 192 (Q192R) te supstitucija metionina leucinom na položaju 55 (M55L). Polimorfizam M55L bitna je odrednica serumske koncentracije PON1.
Izvorni jezik
Hrvatski
