Naslov
Welebit i perypatetyczny transgatunek – od Petara Zoranicia do Edo Popovicia
(VELEBIT AND THE PERIPATETIC TRANS-GENRE – FROM PETAR ZORANIĆ TO EDO POPOVIĆ)

Autori
Marjanić, Suzana

Izvornik
Forum Poetyki (2451-1404) (2021), 24; 106-121

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Radovi u časopisima, pregledni rad, znanstveni

Ključne riječi
literatura zaangażowana, Šime Balen, ekokrytyka, perypatetyczny transgatunek, literatura górska, Edo Popović, Ante Rukavina, Petar Zoranić
(engaged literature, Šime Balen, ecocriticism, peripatetic trans-genre, mountaineering literature, Edo Popović, Ante Rukavina, Petar Zoranić)

Sažetak
W artykule pasmo górskie Welebit interpretowane jest jako przestrzeń literatury perypatetycznej. Autorka na początku skupia się na powieści pasterskiej Petara Zoranicia Planine (napisanej w 1536 roku, wydanej w 1569), w której autor oprócz osobistych opisów o konwencjonalnej miłosnej „bolączce” problematyzuje też ogólną sytuację o „rozproszonym dziedzictwie” (niebezpieczeństwo ze strony Turków i Wenecjan). W odróżnieniu od wyimaginowanej podróży Zoranicia, wykoncypowanej jako alegoryczna podróż poznawcza na welebickich szlakach, Edo Popović w transgatunkowym utworze Priručnik za hodače (2009) – swoimi wędrówkami zen po Welebicie oraz z życiową zasadą „dobrowolnego ubóstwa” – w ślad za matrycą ekologiczną zaproponowaną przez Henry’ego Davida Thoreau, 440 lat po powieści Zoranicia (by wprowadzić nieco symboliki) ujawnia socjogramy nie tylko „rozproszonego dziedzictwa”, ale także globalnego porządku świata. Trylogię relacji z podróży, literaturę górską Edo Popovicia można określić jako literaturę perypatetyczną o Welebicie, ze wskazaniem, że jest to opis podróży, literatura górska o zaangażowanym stosunku do rzeczywistości.

Izvorni jezik
Ostalo

Znanstvena područja
Etnologija i antropologija

POVEZANOST RADA