Naslov
Torakoskopska fenestracija perikarda kod bolesnika s malignim perikardijalnim izljevom - vlastita iskustva
(Thoracoscopic fenestration of the pericardium in patients with malignant pericardial effusion - own experience)

Autori
Puljiz, Zvonimir ; Hamel, Duško ; Bekavac Bešlin, Miroslav ; Filipović, Jakša ; Franjić, Bjorn Dario ; Matejčić, Aljoša

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Sažeci sa skupova, sažetak, stručni

Izvornik
7. Hrvatski kongres endoskopske kirurgije ; Knjiga sažetaka / - , 2004, 32-33

Skup
/. Hrvatski kongres endoskopske kirurgije s međunarodnim sudjelovanjem

Mjesto i datum
Šibenik, Hrvatska, 06.05.2004. - 08.05.2004

Vrsta sudjelovanja
Predavanje

Vrsta recenzije
Domaća recenzija

Ključne riječi
torakoskopija ; fenestracija perikarda ; perikardijalni izljev
(thoracoscopy ; pericardial fenestration ; pericardial effusion)

Sažetak
Na Klinici za kirurgiju KB Sestre milosrdnice primijenjuju se brojni minimalno invazivni kirurški postupci, osobito nakon 1992.g. kada je učinjena prva laparoskopska kolecistektomija. Primjena torakoskopske minimalno invazivne kirurgije je započela 1995.g. Indikacije za ovaj postupak su benigni periferni procesi na plućima i prijeteća tamponada srca nastala zbog perikardijalnog izljeva koji je obično malignog karaktera. Simptomatski perikardijalni izljev može se zbrinuti perikardiocentezom, a recidivirajući kirurškim putem. Kirurški tretman se sastoji od formiranaja perikardijalnog prozora, subksifoidnim pristupom ili minimalnom lijevom torakotomijom, a u novije vrijeme minimalno invazivnom torakoskopskom kirurgijom. Fenestracija perikarda kod malignog izljeva radi se zbog njegove analize, prijeteće tamponade srca, prevencije recidiva izljeva i nastanka konstriktivnog perikarditisa. U našoj ustanovi preferiramo torakoskopsku fenestraciju perikarda u rješavanju prijeteće tamponade srca. Radi se o minimalno invazivnom postupku koji omogućuje idealnu vizualizaciju perikarda, opsežniju resekciju, a prati ga i manji broj intraoperativnih komplikacija u odnosu na druge načine zbrinjavanja izljeva, manji postoperativni bolovi, te brži oporavak plućne funkcije. U nekim slučajevima (konstriktivni perikarditis, obliteracija pleuralnog prostora zbog prethodnih torakotomija ili empijema, karcinoza, krvarenje) ipak nije moguće torakoskopskim putem izvršiti fenestraciju perikarda radi čega je nužna konverzija u otvoreni postupak. Bolesnici i metode: u periodu 2000-2003., 17 bolesnika s malignim perikardijalnim izljevom i prijetećom tamponadom srca podvrgnuto je torakoskopskoj fenestraciji perikarda. Kod svih bolesnika ranije je višekratno vršena perikardiocenteza, ali je zbog perzistiranja izljeva učinjena kirurška fenestracija. Kod 3 bolesnika učinjena je konverzija u otvoreni zahvat iz razloga: intraoperativno krvarenje (1) i nemogućnost stvaranja adekvatnog radnog prostora zbog priralsica (2). Rani postoperativni tijek je uredan, a nakon toga većina bolesnika je praćena po kardiologu. Povratne informacije su zadovoljavajuće i dokazuju ispravni pristup u rješavanju perikardijalnog izljeva. Opis metode: Bolesnk je u lateralnom bočnom položaju, a operater s lijeve strane stola. Moguć je pristup kroz oba prsišta. S lijeve strane pristup može biti otežan velikim i izbočenim perikardom koji smanjuje prostor i otežava preglednost, skriva frenični živac, otežava vizualizaciju i hemostazu. S desne strane pristup je u takvim slučajevima lakši, ali uz veći rizik ozljede desne klijetke, i uz mogućnost postoperativne hernijacije i rotacije srca. U našoj ustanovi uobičajen je pristup s lijeve strane na 3 porta: 10mm endoskop se postavlja u 6. i.k. prostor u stražnjoj aksilarnoj liniji, a dva dodatna 5mm radna troakara se uvode pod kontrolom torakoskopa u prednjoj aksilarnoj liniji u 3. ili 4. te 7. i.k. prostor. Potom se resecira perikard s prednje strane, barem 20-ak cm2, uz izbjegavanje frenikusa i promptnu aspiraciju izljeva postavljanjem torakalnog drena. Dren se odstranjuje po prestanku sekrecije. Rezultati: od 17 bolesnika podvrgnutih ovom postipku kod 14 je uspješno u cijelosti izvedena fenestracija s posljedičnim povlačenjem izljeva i regresijom simptoma. Kod 3 bolesnika učinjena je konverzija u otovoreni zahvat (krvarenje, priraslice) kojim je uspješno izvršena fenestracija. Nije bilo potrebe za ponovnim kirurškim postupkom u niti jednom skučaju. Kod svih bolesnika došlo je do regresije smetnji uzrokovanih izljevom. Nisu zabilježene značajnije komplikacije, a preživljavanje je bilo limitirano razvojem osnosne bolesti. Zaključak: Torakoskopska fenestracija perikarda je minimalno invazivan postupak s brojnim prednostima u odnosu na druge načine zbrinjavanja prijeteće tamponade srca. Ona omogućuje bolji pregled te adekvatniji pristup na perikard i u otežanim okolnostima kada su prisutne priralsice, sa mogućnošću opsežnije fenestracije nego pri otvorenoj operaciji, što je u direktnoj vezi s postoperativnim nastankom recidiva izljeva i eventualne potrebe za brzom mobilizacijom, brzim oporavkom plućne funkcije, nižim mortalitetom i morbiditetom u odnosu na otvorenu torakotomiju. Fenestracija perikarda torakoskopskim putem je prema našem iskustvu metoda koju treba primijeniti kod većine bolesnika s prijetećom tamponadom. Kod bolesnika s konstriktivnim perikarditztisom i opsežnim priralsicama, akutnom tamponadom srca nakon trume toraksa ili malignom plućnom funkcijom nužan je otvoreni pristup.

Izvorni jezik
Hrvatski

POVEZANOST RADA