Pregled bibliografske jedinice broj: 1133505
Kosta Strajnić: od jugoslavenskog monumentalizam do dubrovačkog kolorizma
Kosta Strajnić: od jugoslavenskog monumentalizam do dubrovačkog kolorizma // Arhitektura i vizuelne umetnosti u jugoslovenskom kontekstu: 1918. - 1941. / Kadijević, Aleksandar ; Ilijevski, Aleksandra (ur.).
Beograd: Institut za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, 2021. str. 232-238
CROSBI ID: 1133505 Za ispravke kontaktirajte CROSBI podršku putem web obrasca
Naslov
Kosta Strajnić: od jugoslavenskog monumentalizam do dubrovačkog kolorizma
(Kosta Strajnic: From Yugoslav Monumentalism to Dubrovnik Colorism)
Autori
Srhoj, Vinko
Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Poglavlja u knjigama, znanstveni
Knjiga
Arhitektura i vizuelne umetnosti u jugoslovenskom kontekstu: 1918. - 1941.
Urednik/ci
Kadijević, Aleksandar ; Ilijevski, Aleksandra
Izdavač
Institut za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu
Grad
Beograd
Godina
2021
Raspon stranica
232-238
ISBN
978-86-6427-161-5
Ključne riječi
Kosta Strajnić, nacionalni stil, dubrovačka koloristička škola, umjetnička kritika
(Kosta Strajnic, national style, Dubrovnik school of colorism, art criticism)
Sažetak
Jedan od istaknutijih ideologa jugoslavenskog nacionalnog stila pred Prvi svjetski rat i u međuratnom razdoblju, kritičar, slikar, konzervator i kolekcionar Kosta Strajnić, po dolasku i trajnom nastanjivanju u Dubrovniku (1928.-1977.), neformalni je mentor mladim umjetnicima koje kritika stilogeno povezuje u dubrovačku kolorističku slikarsku školu. Strajnićev kružok ili škola usmjerio je mlade talente na izvore francuske kolorističke tradicije Van Gogha Bonnarda, Matissea, s potupnim udaljavanjem od ideja nacionalizma u umjetnosti. Pritom je Strajnić i sam izvršio zaokret od zagovaranja monumentalnog stila “jugolavenskog karaktera” (K, S.) predvođenog Meštrovićem, prema fovizmu i ekspresionizmu zapadnoeuropskog modernizma, a načinom kritičkog pisanja od programatskog pamfleta do umjetničkog eseja. Ono što nije uspjelo kao umjetnost nacionalnih i rasnih obilježja, afirmiralo se je tako kao ekstatični kolorizam dubrovačkog slikarskog kruga. U vrijednosnom smislu ono najbolje što je dubrovačko slikarstvo u međuraću i poraću donijelo, vezano je za Strajnićev koncept kolorizma, za solarnu sliku usuprot onoj sutonskoj, kolorističko usuprot tonskom, slikanje instinktom i fa presto usuprot sporim klasičnim procesima. Strajnić općenito i nesrazmjerno više u preddubrovačkom razdoblju raspravlja o političkim pitanjima u korelaciji s onim kulturnim i umjetničkim, negoli će to činiti u dubrovačkom, kada će politizacija kulture ustuknuti pred čisto kulturnim politički nenatrunjenim inicijativama i imanentno umjetničkim raspravama. Za razumijevanje Strajnićeva političkog habitusa, jedno od najjasnijih određenja političkih stajališta u kulturi iznio je na javnom predavanju u zagrebačkom Umjetničkom paviljonu 30. lipnja 1913., kasnije publiciranom u Hrvatskom pokretu, gdje govori o nacionalizmu u umjetnosti. Osnovna je postavka nacionalizma u umjetnosti da on ne treba biti na dispoziciji dnevnoj politici nego trajnim vrijednostima rase i naroda, kako se tada govorilo. Strajnić izjavljuje: „Nacionalizam u umjetnosti ne znači da umjetnost mora služiti časovitoj politici pojedinih naroda i vremena, nego da uhvati sve ono trajno i osobito što narod čini narodom (...) Svaki je narod pozvan da stane na čelo svih drugih. To traži takozvani kulturni nacionalizam. ...“
Izvorni jezik
Hrvatski
Znanstvena područja
Povijest umjetnosti, Likovne umjetnosti
