Naslov
Kemijska modifikacija mikroceluloze dugolančanim metakrilatima
(Chemical modification of microcrystalline cellulose with long chain methacrylates)

Autori
Blažic, Roko ; Vidović, Elvira ; Kremenjaš, Boris

Vrsta, podvrsta i kategorija rada
Sažeci sa skupova, sažetak, znanstveni

Izvornik
Knjiga sažetaka - 26. hrvatski skup kemičara i kemijskih inženjera / Galić, Nives ; Rogošić, Marko (ur.). - Zagreb : Hrvatsko društvo kemijskih inženjera i tehnologa (HDKI) ; Hrvatsko kemijsko drustvo, 2019, 210-210

ISBN
978-953-6894-67-3

Skup
26. hrvatski skup kemičara i kemijskih inženjera (26HSKIKI) ; 4. simpozij Vladimir Prelog

Mjesto i datum
Šibenik, Hrvatska, 09.04.2019. - 12.04.2019

Vrsta sudjelovanja
Poster

Vrsta recenzije
Domaća recenzija

Ključne riječi
mikrokristalna celuloza ; poli(dodecil‐metakrilat) ; graftiranje
(microcrystalline cellulose ; polydodecyl methacrylate ; grafting)

Sažetak
Mikroceluloza (MCC) je celuloza mikrometarskih dimenzija dobivena hidrolizom celuloznih vlakana. Mikrometarske dimenzije i biorazgradljivost MCC čine je potencijalnim punilom u polimernim materijalima, ali hidrofilna priroda celuloze onemogućava dobru raspodjelu punila u nepolarnoj polimernoj matrici. Da bi se poboljšala raspodjela unutar nepolarne matrice, provodi se modifikacija površine mikroceluloze. Jedna od metoda kemijske modifikacije površine mikroceluloze je graft‐polimerizacija uz metakrilatni monomer u vodenom mediju. Do sada, u literaturi, najčešće je istraživan sustav koji uključuje vezanje poli(metil‐metakrilata) na površinu celuloze. Graft‐polimerizacija metil‐metakrilata (MMA) na celulozi provodi se u vodenom mediju u kojem je monomer (MMA) otopljen, a kao inicijator se upotrebljava cerijev(amonijev) nitrat (CAN) koji omogućava stvaranje radikala na površini MCC te rast polimernog lanca s površine celuloze. U ovom radu istražena je mogućnost graftiranja poli(dodecil‐metakrilata) (PDDMA) na površinu mikroceluloze. S obzirom na to da dodecil‐metakrilat (DDMA) nije topljiv u vodi, graft‐polimerizacija provedena je u metanolu uz CAN kao inicijator. Prilikom polimerizacije mijenjan je omjer DDMA (mmol) / MCC (g) (4 mmol g‐1, 10 mmol g‐1, 20 mmol g‐1). Graftiranje PDMMA na površinu MCC karakterizirano je infracrvenom spektroskopijom, dok je toplinska stabilnost mikroceluloze te modificirane mikroceluloze praćena termogravimetrijskom analizom (TGA). Graftiranje PDDMA na površinu MCC potvrđeno je preko vrpce karakteristične za karbonilnu skupinu u infracrvenom spektru modificirane celuloze. Graftiranjem polimernih lanaca na površinu MCC uočeno je smanjenje toplinske stabilnosti za oko 20 °C u odnosu na čistu celulozu (320 °C) kod uzoraka s nižim omjerom DDMA/MCC (4 i 10 mmol g‐1) dok je kod najvišeg omjera zabilježeno sniženje toplinske stabilnosti od oko 70 °C.

Izvorni jezik
Hrvatski

Znanstvena područja
Kemijsko inženjerstvo

POVEZANOST RADA