hrvatski

Utjecaj kemijske obrade drvene vune na zapaljivost drvo-cementnog kompozita

Drvo i cement vrijedni su i kvalitetni građevni materijali dokazani u praksi. Posebice zanimljiva mehanička, termoizolacijska i akustična svojstva posjeduje drvo-cementni kompozit pripravljen od tzv. drvene vune i cementa. Ovisno o dimenzijama drvene vune, te omjeru drvene vune i cementa moguće je pripraviti kompozit različite poroznosti i raspodjele veličina makropora. Ponašanje drvo-cementnog kompozita u požaru je jedno od odlučujućih svojstava koje se mora provjeriti na standardom propisan način. Osim količine dima i energije kojom drvo-cementni kompozit doprinosi požaru, presudno je i svojstvo tinjanja, odnosno polaganog gorenja bez prisutnosti vidljivog plamena. Budući da je tinjanje drvene vune/kompozita potencijalni izvor novog požara, vrlo je nepoželjno te ograničeno standardom propisanim ispitivanjem. Kako bi se i dalje mogao primjenjivati kao građevni materijal, potrebno je unaprijediti svojstva drvo-cementnog kompozita kako bi se požarna svojstva (količina dima, energija gorenja i tinjanje) što više smanjila. Drvo se od požara štiti organskim ili anorganskim spojevima (tzv. usporivači gorenja), no mehanizam njihovog djelovanja je različit. Zbog mogućeg nepovoljnog djelovanja složenih organskih spojeva na vezanje i očvršćivanje cementa tijekom priprave kompozita, prednost je dana anorganskim usporivačima gorenja. U ovom je radu ispitan utjecaj vrste i načina nanošenja tankog sloja anorganskog materijala na drvenu vunu na konačnu zapaljivost kemijski obrađene drvene vune. Uzorci drvene vune duljine 10 cm prvo su impregnirani otopinom aluminij sulfata- 18-hidrata, nakon čega je dodana otopina amonij- hidrogen fosfata kojom je izazvano taloženje aluminij fosfata unutar i na površini drvene vune. Uzorci su osušeni, a ciklus taloženja je proveden još jednom kako bi se usporedio utjecaj jednostruke i dvostruke impregnacije na zapaljivost kemijski obrađene drvene vune. Postupci ponavljani u jednom ili dva ciklusa trajali su približno 5 minuta. Ispitivanja gorivosti provedena su u aparaturi prilagođenoj drvenoj vuni i laboratorijskim uvjetima. Prilikom ispitivanja korišteni su termoparovi za mjerenje temperatura koje se postižu prilikom gorenja ; uzorci su vagani prije i nakon gorenja te analizirani optičkim, stereo i pretražnim elektronskim mikroskopom. U laboratorijskom kalorimetru provedeno je ispitivanje utjecaja uporabljenih kemikalija na hidrataciju cementa. Provedene su i rendgenska difrakcijska analiza (XRD) te analiza infracrvenom spektroskopijom s Fourierovom transformacijom (FTIR) pojedinih uzoraka kako bi se utvrdio sastav bijelog anorganskog taloga. Najbolje rezultate dali su uzorci koji su tretirani 5 %-tnim otopinama u dva ciklusa impregnacije.

drvo, cement, drvo-cement kompozit, gorenje, usporivači gorenja, aluminij fosfat

nije evidentirano