hrvatski

Bolesnica sa sistemskim eritematozmim lupusom, primarnom hipertenzijom, hiperlipidemijom i epilepsijom

Uvod: Sistemski eritematozni lupus (SLE) upalna je bolest nepoznate, vjerojatno autoimune etiologije koja zahvaća više organskih sustava i očituje se kroničnim tijekom s remisijama i egzacerbacijama. U sklopu SLE može se razviti i antifosfolipidni sindrom (APS) – prokoagulantno stanje koje se očituje ponavljajućim venskim i arterijskim trombozama. Važnost ovog stanja velika je u pacijenata s multimorbiditetom, osobito onih s hipertenzijom i hiperlipidemijom koji su dodatni rizični čimbenici za nastanak tromboza. Cilj ovog rada bio je prikazati slučaj bolesnice koji je značajan obzirom da pokazuje patofiziološku povezanost raznovrsnih bolesti i terapijske mogućnosti u takvih pacijenata. Prikaz slučaja: 63-godišnja bolesnica boluje od SLE s APS, primarne arterijske hipertenzije, hiperlipidemije i epilepsije. Bolesnica je kao komplikaciju SLE i arterijske hipertenzije razvila kronično bubrežno zatajenje 3. stupnja (procijenjena glomerularna filtracija, eGFR, 47 mL/min/1, 73 m2), a potom i perikarditis u 11./2016. U sklopu APS u bolesnice je nastupila kvadrantopsija lijevo gore nazalno zbog okluzije ogranka arterije centralis retinae, a u 12./2017. pojavile su se i manifestacije tranzitorne ishemijske atake (TIA). Hiperlipidemija i epilepsija su u bolesnice dobro regulirane, a SLE je doveden u fazu remisije. Bolesnica u stalnoj terapiji za SLE uzima metilprednizolon, za arterijsku hipertenziju perindopril, indapamid, lerkanidipin i moksonidin, hiperlipidemiju atorvastatin te karbamazepin za epilepsiju. Zbog APS uzima varfarin s kojim bolesnica uglavnom ne dostiže terapijske vrijednosti protrombinskog vremena (PV) i internacionalnog normaliziranog omjera (INR), što je i vjerojatni uzrok pojave trombotičnih incidenata. Zaključak: APS koji se može razviti u sklopu SLE predstavlja veliki problem u bolesnika s komorbiditetima koji povećavaju rizik od tromboze. Osobit problem nastaje u bolesnika s kroničnim bubrežnim zatajenjem u kojih su otežani regulacija krvnog tlaka i provođenje adekvatne antikoagulantne terapije. Također, kortikosteroidna terapija koja se primjenjuje u liječenju SLE može smanjiti učinkovitost varfarina i povisiti krvni tlak, a antiepileptici poput karbamazepina smanjuju plazmatsku razinu varfarina. Uloga obiteljskog liječnika kod ovakve bolesnice je titriranje antikoagulantne terapije, smanjivanje čimbenika rizika za trombozu te redovita kontrola.

sistemski eritematozni lupus ; antifosfolipidni sindrom ; primarna arterijska hipertenzija ; hiperlipidemija ; epilepsija

nije evidentirano