hrvatski

Učinak ultraljubičastog zračenja na DNA planktonske vrste Isochrysis galbana Parke u monokulturi

Učinak UV-zračenja na DNA morske fitoplanktonske vrste Isochrysis galbana promatran je u laboratorijskim uvjetima i nakon izlaganja sunčevom svjetlu. Mjerena je učestalost ciklobutanskih pirimidinskih dimera (CPD-a) metodama alkalnog filtar eluiranja i alkalne gel elektroforeze koje su prilagođene radu s enzimom T4-endonukleaza V i stanicama fitoplanktona. Stanice fitoplanktona koje su imale 24/0 satni ritam svjetla i mraka u odnosu na stanice s ritmom 16/8 sati su manje osjetljive na UV-zračenje zbog povećane koncentracije fotosintetskih i UV-apsorbiraju ih pigmenata. Zabilježen je linearni porast CPD-a s porastom doze umjetnog UV-zračenja za obje kulture.Tijekom 24 sata nakon zračenja, uz popravak CPD-a od 70-95% usporava se i rast kulture. Nakon izlaganja kulture prirodnom sunčevom zračenju povećava se broj CPD-a ali i njihov učinkoviti popravak, mjerljiv tri sata po izlaganju. Učinkovitost popravka DNA se smanjuje uz prisutnost 10% vodotopive frakcije nafte u morskoj vodi uzrokujući stalni porast broja mjerljivih oštećenja. Uzajamni utjecaj UV-zračenja i vodotopive frakcije nafte rezultira smanjenom sposobnošću rada mehanizama popravka DNA fitoplanktona I. galbana

ciklobutanski pirimidinski dimeri; fitoplankton; popravak DNA; sirova nafta

nije evidentirano