hrvatski

Optimiranje i modeliranje enzimatske sinteze nanočestica željezovih oksida.

U ovom radu provedena je biokatalitička sinteza nanočestica željezovih oksida hidrolizom uree uz enzim ureazu, te uz dodatak željezova (II) klorida. Provedena je optimizacija procesa korištenjem statističke metode Dizajna eksperimenata u svrhu određivanja optimalnih uvjeta sinteze nanočestica najmanje veličine i najveće koncentracije. Ispitivan je utjecaj promjene temperature (25°C – 40°C) i koncentracije enzima ureaze (0, 5 – 3 mg mL-1) uz konstantnu koncentraciju uree i željezovog (II) klorida. Ispitana je kinetika enzima ureaze u reakciji hidrolize uree praćenjem porasta koncentracije amonijevih iona pri različitim koncentracijama uree, uz stalnu koncentraciju enzima ureaze. Kinetika reakcije opisana je jednosupstratnom Michaelis – Menteničinom kinetikom. Ispitan je utjecaj željezovih iona na aktivnost enzima mjerenjem specifične aktivnosti ureaze u ovisnosti o različitim koncentracijama željezova (II) klorida te pri konstantnim koncentracijama uree i ureaze. Ustanovljeno je da željezovi ioni inhibiraju enzim nekompetitivnom inhibicijom, te da se inhibicija povećava porastom temperature. Validacija pretpostavljenog matematičkog modela provedena je u kotlastom reaktoru. Sva ispitivanja provedena su u redestiliranoj vodi pri temperaturama T = 25 °C, T = 32, 5 °C i T = 40 °C. Sintetizirane nanočestice željezovih oksida karakterizirane su analizom na pretražnom elektronskom mikroskopu s energetski disperzivnom rendgenskom spektroskopijom i NTA metodom.

nanočestice, željezovi oksidi, urea, ureaza, biokatalitička sinteza

nije evidentirano