hrvatski

Hagiografska tradicija Istre i materijalna svjedočanstva štovanja mučenika u kasnoj antici i ranome srednjem vijeku

Istraživanje hagiografske tradicije Istre temelji se na analizi pasija istarskih mučenika, čiji su se rukopisi sačuvali u karolinškim kodeksima s konca IX. i iz X. stoljeća. Rad upućuje također na kompleksni karakter predmeta istraživanja, koji očigledno nameće i neizostavno pitanje materijalne, preciznije arheološke pojavnosti štovanja mučenika u Istri, a to znači izravno istraživanje konkretnih materijalnih dokaza, u prvom redu crkvenih zdanja u kojima se liturgijsko štovanje odvijalo, potom i epigrafskog materijala, relikvijara te likovnih prikaza mučenika. S obzirom da se arheološki dokazi o istarskim mučenicima prepoznaju s većim ili manjim stupnjem pouzdanosti, često s izostankom izravnih svjedočanstava, potvrdi štovanja mučenika u kasnoj antici i ranom srednjem vijeku u Istri pristupa se i metodom proučavanja posveta crkava. Podaci iz istarske hagiografske tradicije u pravilu nisu pouzdano potvrđeni arheološkim nalazima. Iznimka je jedino sv. Mauro, koji, međutim, s obzirom na zamjenu identiteta mučenika tijekom IX. st. dobiva drugačije osobitosti. Novije i pouzdanije hagiografske spoznaje odnose se na Novigrad, gdje se također može govoriti o specifičnim okolnostima nastanka i razvoja štovanja sv. Pelagija, odnosno njegovih relikvija, zbog crkveno-političkog statusa koji je grad uživao na istočnoj granici Franačkog Carstva. U tom kontekstu relikvije sv. Pelagija, nedvojbeno prisutne u kripti novigradske katedrale još od kraja VIII. st., pa postoji mogućnost da predstavljaju temelj za sastavljanje pasije najkasnije koncem IX. st. u okviru akvilejskog hagiografskog korpusa. Pouzdanim se istarskim mučenikom, bez obzira što ga izravno ne spominju kasnoantički izvori, može smatrati tršćanski sv. Just, čija se smrt datira u vrijeme velikih progona za vrijeme Dioklecijana i Maksimijana 303.-304. g. Specifičnost, pak, pulske hagiografije i dalje se objašnjava činjenicom da su se u tamošnjoj katedrali štovale relikvije sv. Tome Apostola, što Puli daje, još u kasnoj antici, važnu poziciju na hijerarhijskoj ljestvici gradova i biskupija, iako još uvijek nije jasno zbog čega nema tragova štovanja lokalnog mučenika Germana iz kasne antike i ranog srednjeg vijeka.

istarski mučenici ; Akvileja ; pasije ; štovanje ; kasna antika ; crkve

nije evidentirano