nije evidentirano

Liječenje otvorenih lomova u pasa i mačaka

Procenjuje se da 5-10% svih lomova čine otvoreni lomovi. Klasifikacija otvorenih lomova pomaže pri proceni rizika od komplikacija i funkcionalnog ishoda, a koristi se Gustilo – Andersenova klasifikacija. Koštano zarastanje složeni je fiziološki proces koji podrazumeva koordinirano delovanje većeg broja ćelija i njihovih prekursora kao odgovor na ozledu, a posledica je potpuna obnova jednakovriednoga koštanog tkiva i preuzimanje fiziološke funkcije tog tkiva. Tokom zarastanja dolazi do reakcije četiri različita faktora: periosta, kosti, koštane srži i okolnoga mekog tkiva. Rana otvorenog loma treba biti obrađena na adekvatan način. Područje oko rane treba biti ošišano te oprano, a sama rana isprana velikim količinama sterilne slanog rastvora pod niskim pritiskom. Pacijent se mora stabilizovati i ga staviti na antimikrobnu terapiju u skladu s procenom stepena loma. Nakon debridmana rane, koji može biti hirurški, mehanički ili enzimatski, potrebno je lom hirurški stabilizovati. Možemo koristiti metode vanjske ili unutarašnje fiksacije. Koju ćemo hiruršku tehniku koristiti zavisi o vrsti i težini loma, stabilnosti pacijenta te finansijskim mogućnostima vlasnika. Ukoliko se pacijent ne može odmah podvrgnuti operaciji, mesto loma treba imobilizovati. Najčešće se imobilizacija vrši Robert – Jonesovim zavojem koji pruža vanjsku potporu i zaštitu tkiva, smanjuje edem i sprečava dodatno oštećenje tkiva. Cilj lečenja otvorenih lomova je sprečavanje daljnje kontaminacije, sprečavanje dodatnih oštećenja kostiju i okolnog tkiva, naročito krvnih sudova i nerva. Spoljašnji fiksatori pokazali su se kao dobar odabir stabilizacije otovrenih lomova jer se njihovom primenom izbjegava stavljanje implatanata u već inficirano tkivo.

otvoreni lom, liječenje, pas, mačka

nije evidentirano