hrvatski

Praćenje citomegalovirusne infekcije u bolesnika s bubrežnim presatkom

CILJ. Utvrditi povezanost citomegalovirusne (CMV) infekcije u bolesnika s bubrežnim presatkom s praćenjem citomegalovirusne deoksiribonukleinske kiseline (DNA) i profilaksom valganciklovirom. ISPITANICI I POSTUPCI. Uključeno je bilo 107 ispitanika s bubrežnim presatkom, transplantiranih u Kliničkom bolničkom centru Osijek od 20. 10. 2007. do 24. 8. 2016., 60 muških, medijana dobi u vrijeme transplantacije (TX) 51 godinu, 27 - 71, a praćenja 4 godine, 0 - 9. Podaci su preuzeti iz medicinskih zapisa te statistički obrađeni pomoću SPSS-a (inačica 16.0). REZULTATI. Transplantiranih je 92, 5 % bilo pozitivno na CMV IgG prije TX-a, a 86 % darovatelja. Dvadesetosam posto ih je u jednom trenutku nakon TX-a bilo pozitivno na CMV- DNA, od toga nikada nijedan primatelj CMV IgG negativnog darovatelja. Profilaksa je primijenjena u 89, 7 % bolesnika. Sedam bolesnika imalo je klinički očitovanu infekciju. Bolesnicima je jednom godišnje (medijan) određivan CMV-DNA (od 0 do 6). Nije pronađena značajna razlika u učestalosti viremije između bolesnika s i bez profilakse, ali je klinički očitovana infekcija bila granično značajno češća u onih bez profilakse (P = 0, 066). ZAKLJUČAK. Prevalencija pozitivnosti na CMV IgG bila je velika. Profilaksa valganciklovirom nije bila statistički značajna za razvoj viremije u bolesnika s bubrežnim presatkom, a zaštitni čimbenik bio je IgG negativan darovatelj. Pozitivitet na CMV-DNA bio je relativno velik, a klinički očitovana infekcija rijetka i većinom blaga, što bi se ipak moglo pripisati profilaksi. Uputno bi bilo primjenjivati profilaksu valganciklovirom i protokolarno određivati CMV-DNA radi pravodobnog otkrivanja viremije, preemptivnog liječenja, sprječavanja kliničkog očitovanja infekcije i očuvanja funkcije presatka.

citomegalovirus, bubrežno presađivanje, CMV-DNA, profilaksa, valganciklovir

nije evidentirano