hrvatski

Značaj i posljedice streptokokne bolesti u djece na zadarskom području.

Ispitivali smo epidemiološke kliničke i mikrobiološke aspekte infekcije beta- hemolitičkim streptokokom grupe A (BHS-A) u djece na zadarskom području u razdoblju od 1982 do 1992 god. Rezultati kliničko-mikrobiološkog ispitivanja pokazali su da je u ispitivanom razdoblju dokazano 589° BHS-A infekcija uklju- čujući faringitis/tonzilitis skarlatinu erizipeì i piodermiju Samo 10´ bolesnika (1, 8% je hospitalizirano Najčešća streptokokna bolest bila je faringitis/tonzilitis (461µ bolesnika ili 78, 4%) Ističe se da je broj tonzilektomija u istom razdoblju iznosio 3545 tj približno svako osmo dijete bilo je tonzilektomirano Ti podaci ukazuju na veličinu problema streptokoknog faringitisa/tonzilitisa na zadarskom području Učestalost kultura briseva ždrijela pozitivnih na BHS-A je od početka ispitivanja značajno rasla od 3, 05% do 20, 71% na kraju studije Najčešći serotipovi bili su M4 M1² i M7¸ T11 Između 12³ streptokokna izolata 5µ (44, 7% je bilo nefritogenih ili potencijalno nefritogenih a najčešće je izoliran serotip M4(26, 01% i M1² (17, 07%) Također su dokazani serotipovi koji su potencijalno invazivni reumatogeni i/ili nefritogeni Serotip M³, koji može biti visoko virulentan reumatogen ili nefritogen, izoliran je u dva slučaja (1, 6% streptokoknog faringitisa/tonzilitisa dok je serotip M5 koji pripada čestim reumatogenim i potencijalno invazivnim serotipovima, izoliran u tri bolesnika (2, 43%) 8³ izolata BHS-A bili su pozitivni na serumski opacificirajući faktor (67, 5%) a 4° izolata je bilo negativno (32, 5%). U seriji od 8• bolesnika sa streptokoknim faringitisom/tonzilitisom i u 2° zdravih kontakata rađen je ASO titar Rezultati su pokazali da je to realan pokazatelj aktivnosti bolesti, bez obzira na to da li je kultura brisa ždrijela pozitivna ili negativna na BHS-A Osim toga visina ASO titra upućuje na vrijeme inficiranja s BHS-A. Rezultati ispitivanja terapijskog učinka na tijek streptokoknog faringitisa/tonzilitisa pokazali su da nema statistički značajne razlike u ishodu između bolesnika kod kojih je liječenje započelo unutar ili nakon 4¸ sati od početnih simptoma bolesti. Ishod je predstavljao broj relapsa bolesti u razdoblju od šest mjeseci od inicijalnog BHS-A faringitisa/tonzilitisa. Učestalost terapijskog neuspjeha ispitivana je u 70• bolesnika, liječenih gotovo isključivo penicilinom Neuspjeh je zabilječen u 6• bolesnika (9, 4%) a označavao je ponovnu kliničku sliku i dokaz BHS-A faringitisa/tonzilitisa unutar dva tjedna nakon završene terapije U toj grupi iz brisa ždrijela izolirano je 48 beta-laktamaza producirajućih (BLÐ) sojeva (71, 64% nakon terapije Učestalost tih sojeva tijekom godine odgovara učestalosti BHS-A izolata Najčešće izolirani BLÐ soj bio je Staphylococcus aureus (56, 25%). U razdoblju ispitivanja od 1982 do 1992.god došlo je do epidemije akutnog poststreptokoknog glomerulonefritisa (APGN) 1986/87.god Incidencija APGN je u tom razdoblju značajno porasla iznad prosječne vrijednosti koja je iznosila 2, 7 slučajeva na 1000° djece godišnje. Godine 1986 incidencija je bila 8, a 1987.god 4, ¶ oboljelih. Akutna reumatska groznica (ARG) zabilježena je samo u jednog bolesnika tijekom jedanaest godina ispitivanja. U razdoblju od 1990 do 1992.god zabilježeno je 1µ slučajeva reaktivnog artritisa U osam bolesnika dokazana je prethodna BHS-A infekcija Sedam od tih bolesnika kategorizirano je kao "poststreptokokni reaktivni artritis" a u jednog su postojali kriteriji (Jones za dijagnozu ARG U četiri bolesnika zabilježene su značajne scintigrafske promjene zglobova.

streptokokne bolesti ; zadarsko područje

nije evidentirano