hrvatski

OKSIDACIJSKI I ANTIOKSIDACIJSKI STATUS I EKSPRESIJA SIRTUINA NAKON RONJENJA S KOMPRIMIRANIM ZRAKOM

Ronjenje s komprimiranim zrakom predstavlja poseban oblik oksidacijskog stresa izazvanog vježbanjem jer je povećano stvaranje reaktivnih kisikovih spojeva (ROS) posljedica ne samo zahtjevne fizičke aktivnosti, već i hiperoksije, koja nastaje uslijed disanja kisika pod povišenim tlakom. Smatra se da bi učinkovitost antioksidacijskih enzima mogla ovisiti o aktivnosti sirtuina (SIRT), molekula osjetljivih na povećanu produkciju ROS-a, koje imaju sposobnost povećati ekspresiju i aktivnost antioksidacijskih enzima. Cilj je ovog rada bio ispitati oksidacijski/antioksidacijski status i ekspresiju gena SIRT1 i SIRT3 nakon zarona s komprimiranim zrakom kod rekreacijskih ronilaca koji nisu ronili tijekom zimskog razdoblja. U istraživanje je bilo uključeno 17 ronilaca, muškog spola, raspona životne dobi od 30 do 52 godine. Uzimanje krvi bilo je provedeno neposredno prije i nakon ronjenja na 30 metara dubine u trajanju od 30 minuta te 3 i 6 sati nakon ronjenja. U uzorcima krvi određeni su parametri kompletne krvne slike, u eritrocitima i plazmi praćeni su biljezi oksidacijskog oštećenja lipida i proteina, mjerenjem koncentracije tiobarbiturnih reaktivnih supstanci (TBARS) i proteinskih karbonila, dok su aktivnosti antioksidacijskih enzima katalaze (CAT), ukupne superoksid dismutaze (SOD) te izoformi SOD1 i SOD2, kao i ekspresija gena CAT, SOD1 i SOD2 te SIRT1 i SIRT3 bili praćeni u mononuklearnim stanicama krvi. Rezultati ovog rada pokazali su da povećanje broja leukocita te smanjenje broja eritrocita, hemoglobina i hematokrita nakon ronjenja nisu klinički značajne promjene. Zapažen porast aktivnosti CAT, SOD2 i SOD neposredno nakon ronjenja nije bio dovoljan da spriječi porast eritrocitnih TBARS vrijednosti. Budući da promjene TBARS vrijednosti u plazmi, kao ni promjene proteinskih karbonila u plazmi i eritrocitima nisu nađene nakon ronjenja, lipidna peroksidacija u eritrocitima pokazala se najosjetljivijim ispitivanim parametrom oksidacijskog stresa. Povećanje aktivnosti ispitivanih antioksidacijskih enzima nije bilo praćeno porastom njihove genske ekspresije. Smanjenje ekspresije gena SIRT1 izazvano zaronom, doseglo je bazalnu vrijednost 6 sati nakon ronjenja, kada je uoćen porast ekspresije gena SIRT3. Ovo je istraživanje pokazalo da zaron na 30 metara dubine, nakon razdoblja ne ronjenja, uzrokuje oksidacijsko oštećenje dajući dobru osnovu za daljnja usmjerena istraživanja u području rekreacijskog ronjenja koja bi mogla biti korisna u formiranju smjernica za rekreacijske ronioce. Uz to, opažen porast ekspresije gena SIRT3 pridonosi razumijevanju pretpostavljenog adaptacijskog antioksidacijskog mehanizma i hormeznog odgovora na povećanu produkciju ROS-a.

ronjenje ; hiperoksija ; oksidacijski stres ; sirtuin 1 ; sirtuin 3

nije evidentirano