hrvatski

DIFERENCIJALNA ANALIZA ULOGE VANJSKOG NAPADAČA U EKIPNOJ TAKTICI U VATERPOLU (MUŠKARCI)

Kolektivna taktika, u svim sportskim igrama pa tako i u vaterpolu, zasniva se na podjeli uloga u svim fazama igre. Pozicije ili uloge u igri, instrument su u realizaciji taktika. Postoji nekoliko uloga odnosno pozicija u vaterpolu: centar, branič, krilo, vanjski napadač i vratar, od kojih je svaki instrument u realizaciji kolektivne taktike. Cilj ovog istraživanja bio je opisati igru na poziciji vanjskog napadača (EA) i komparirati je sa ostalim ulogama u igri. Predmet ovog istraživanja jest deskripcija svih aktivnosti u igri van kontakta s loptom (sva plivanja, dueli, i situacije s igračem više/manje). Prikupljanje podataka obavljeno je registracijom igračevih aktivnosti na službenim utakmicama Internacionalne Jadranske vaterpolo Lige u sezoni 2009/10. Osnovne jedinice mjerenja ili entitete predstavljali su: pozicija-igrač-četvrtina. Rezultati su registrirani preko 21 indikatora nad kojima su izračunate osnovne statistike. Diferencijalna analiza za poziciju vanjskog napadača u odnosu na ostale igrače (uloge u igri) napravljena je na osnovi testiranja modela binarne logističke regresijske jednadžbe. Ovim proporcijama doprinose frekvencije leđnog plivanja pri maksimalnom intenzitetu (0.2:0.1) i frekvencije metara isplivanih kraul tehnikom pri maksimalnom intenzitetu (2.9:2.3) kao i frekvencije prsnog plivanja pri laganom intenzitetu (1.45:1.0). U ukupno isplivanim metrima vanjski napadač jednak je igračima u ostalim ulogama u igri. Statistički značajno vanjski napadač od igrača u drugim ulogama u igri razlikuje se u metrima isplivanim pri maksimalnom intenzitetu (32.1:21.6) čemu statistički signifikantno doprinose metri isplivani kraul tehnikom pri maksimalnom intenzitetu (31.4:21.3). U igri s nejednakim brojem igrača (igrač više/manje) nema statistički signifikantnih razlika između vanjskog napadača i igrača u ostalim ulogama u igri. Statistički signifikantno i upečatljivo vanjski napadač se od igrača u ostalim ulogama razlikuje u frekvenciji akcija koje poduzima (3.1:2.6) kao i u vremenu koje provede u duelima (21.8:14.1). Primjenom binarne logističke regresije definirali smo diferencijalne karakteristike vanjskog napadača u odnosu na ostale uloge u igri, što je rezultiralo jednadžbom strukture igre na poziciji vanjskog napadača. Pojedinačni doprinos u predikciji uloge vanjskog napadača predstavljen je linearnom jednadžbom za tu ulogu. Rezultati istraživanja doprinijet će objašnjenju modela vaterpolo igre u situacijskim uvjetima u igri bez kontakta s loptom (realizacija kolektivne taktike u odnosu na izbor tipa taktike kako u napadu tako i u obrani). Rezultati donose statističku deskripciju uloge vanjskog napadača kao i specifične karakteristike njegove uloge u usporedbi s drugim ulogama u igri.

vaterpolo, igra, centar, statistike, model, logistička regresija

nije evidentirano