hrvatski

Antislika kao koncept: Julije Knifer i samoukinuće umjetnosti u filozofiji

Kniferova redukcija forme na jedan jedini ponavljani motiv, motiv meandra i njegove varijacije moguće je sagledati kao tipični primjer visokog modernizma i formalističke definicije slikarstva u Greenbergovu smislu. Usprkos tome, ponavljanje i uporno, gotovo ritualno inzistiranje na jednom motivu ukazuje na određeni stav koji pretpostavlja proces nastanka djela njegovom produktu, odnosno slici. Stvaralački čin se takvim stavom nadaje jednako bitnim ili čak bitnijim od njegovog rezultata čime se dovodi u pitanje poimanje umjetnosti kao skupa isključivo materijalnih objekata. Iako kompozicijski i vizualno Kniferovi meandri pokazuju visok stupanj estetske kvalitete, umjetnikov čin kao osobita konceptualna strategija postaje sastavni dio njegovog izričaja te ga na taj način udaljuje od Greenbergovog modela modernizma. Utoliko Kniferova anti-slika predstavlja više koncept nego predmet čime se dovodi u svezu s onim što Danto uspoređuje s Hegelovim sazrijevanjem pojmovnog: samoukinuća umjetnosti u vlastitoj filozofiji.

anti-slika, konceptualna umjetnost, kraj umjetnosti, modernistički formalizam, umjetnost kao način postojanja

nije evidentirano