hrvatski

O interpretativnim preobrazbama Danteove “diklice”

Dvije balade i sonet koji, kako se smatra, unutar Danteovih Rima tvore ciklus takozvanih pjesama za diklicu (rime pe la pargoletta) dantistika je opsežno raščlanijvala i raznoliko razumijevala, uglavnom u svjetlu mjesta u Čistilištu XXXI, 55- 60 gdje Beatrice Dantea kudi što je, između ostaloga, u prošlosti podlegao “dikličinim” čarima. Kao i u slučaju drugih ženskih likova u Danteovim djelima, tumačenja diklice – koja se spominje i u posljednjemu stihu jedne od “kamenih rima”, “Dospjeh do časa gibanja planeta” – sežu od nagađanja o biografskom predlošku, do shvaćanja u alegorijskom ključu. Rad zagovara mogućnost da se ciklus za diklicu razmatra kao jedan od uzoraka Danteovih lirskih tekstova koji predmnijevaju svoju vlastitu metatekstualnu čitljivost, kao performativnu inačicu, jednaku ili čak suprotnu, kako biografskim tako i alegorijskim konstativnim tumačenjima.

Dante Alighieri ; Rime ; rime za diklicu ; kamene rime ; Čistilište XXXI 55-60 ; Beatrice ; metatekstualna čitljivost ; performativno tumačenje

nije evidentirano