hrvatski

Okluzija i temporomandibularni poremećaji

Stomatognatni sustav složena je cjelina čije se funkcije mastikacije, gutanja i govora isprepliću u svakodnevnom životu. Sastoji se od gornje i donje čeljusti, temporomandibularnih zglobova, žvačnih mišića, zuba koji su u okluzijskim odnosima i pripadajućih potpornih struktura. Okluzija je pojam koji se odnosi na međusobne kontakte antagonističkih zubi u svim kretnjama mandibule. Podrazumijeva statičke i dinamičke okluzijske odnose. Temporomandibularni poremećaji su široko rasprostranjena skupina simptoma koji pogađaju stomatognatni sustav. Etiologija im nije u potpunosti razjašnjena, ali smatra se da postoji pet glavnih etioloških čimbenika, među kojima se nalazi i stanje okluzije. Istraživanja su pokazala kako statički okluzijski odnosi nemaju mnogo utjecaja na pojavu simptoma temporomandibularnih poremećaja. Dinamički okluzijski odnosi utječu na pojavu simptoma putem ortopedske stabilnosti i iznenadnim ili akutnim promjenama okluzijskog stanja. Terapija okluzijskih odnosa koji mogu uzrokovati simptome temporomandibularnih poremećaja u domeni je rada stomatologa. Može se podijeliti u dvije skupine: reverzibilnu i ireverzibilnu. Ireverzibilna terapija može biti selektivno ubrušavanje okluzijskih dodira, ortodontsko pomicanje zuba, restaurativna metoda, kirurška metoda ili kombinacija metoda. Reverzibilna terapija provodi se okluzijskim udlagama i može se provesti kao inicijalna terapija i dijagnostička metoda za procjenu je li okluzijsko stanje dovelo do simptoma te kao konačna terapija.

okluzija ; temporomandibularni poremećaji ; okluzijska terapija ; okluzijske udlage

nije evidentirano