engleski

Yield components related to seed yield in early soybean (Glycine max /L./ Merril.) breeding lines

Tijekom tri vegetacijske godine (1997, 1998 i 1999.) na pokušalištu Agronomskog fakulteta u Maksimiru provedeno je istraživanje u svrhu procjene priroda i njegovih sastavnica 10 ranih oplemenjivačkih linija soje. Kao standard za usporedbu korišten je kultivar Sabina. Pokus je postavljen po metodi slučajnog bloknog rasporeda u četiri ponavljanja. Nisu uočene velike razlike između genotipova u prirodu, a isto tako niti jedan od ispitivanih genotipova nije se u ovom svojstvu značajno razlikovao od standarda. Velike razlike između genotipova nisu uočene niti u broju zrna po mahuni, no najveći broj genotipova bio je signifikantno bolji u ovom svojstvu od standarda. Standard u pokusu imao je međutim, signifikantno veću masu zrna po biljci od većine preostalih genotipova, između kojih nisu determinirane velike razlike niti za ovo svojstvo. Najveću masu 1000 zrna imao je genotip SO 20/95-7, koji je bio signifikantno bolji od svih linija u pokusu te od standarda. U svojstvima broj zrna po biljci i broj mahuna po biljci signifikantno boljim od svih preostalih genotipova te od standarda pokazali su se genotipovi SO 20/93-7 i IK (Hr) 12 x 9/87-7. Genotip IK (Hr) 12 x 9/87-7 imao je ujedno značajno veći broj etaža po biljci od svih preostalih genotipova te standarda. Ovaj genotip imao je također i značajno višu stabljiku od standarda, te od svih preostalih genotipova izuzevši genotip IK (Hr) 12 x 9/87-8, kao i visinu do prve plodne etaže veću nego sve preostale linije i standard.

soybean; Glycine max /L./ Merril.; early breeding lines; yield; yield components

nije evidentirano