hrvatski

Optimizacija metoda za ekstrakciju DNA kod domaćih životinja

Ekstrakcija je ravnotežno odvajanje jedne sastavnice ili više njih iz krute ili tekuće smjese, s pomoću drugog otapala, koje se s otapalom ishodišne smjese ne miješa ili se ograničeno miješa, a ostale sastavnice nisu topljive ili su manje topljive u njemu. Ekstrakcija se osniva na svojstvu tvari koje imaju različite koncentracije da kod dodira uzajamno difundiraju. Postoji nekoliko načina koji se koriste za ekstrakciju. Najčešće koristimo vodu i organska otapala različitog polariteta. DNA, RNA i ekstrakcija proteina su osnovne metode koje se koriste u molekularnoj biologiji. Te biomolekule mogu biti izolirane iz bilo kojeg biološkog i analitičkog materijala ili za preparativne svrhe. Prvu izolaciju DNA napravio je švicarski liječnik, Friedrich Miescher 1869. Tipovi ekstrakcija nukleinskih kiselina su gvanidinom tiocijanat-fenol- kloroform ekstrakcija, alkalna metoda ekstrakcije, CTAB metoda ekstrakcije, no pročišćavanje se može provesti i putem silikatnih matrica te dijatomejske zemlje. Ekstrakcija proteina vrši se da bi se proteini dovoljno pročistili i bili adekvatni za učinkovitu analizu proteina. Metode ze ekstrakciju proteina su kromatografija ionske izmjene, kromatografija filtracije na gelu, kromatografija afiniteta te gel elektroforeza.

optimizacija metoda, ekstrakcija, DNA domaćih životinja, metode ekstrakcija, razvitak ekstrakcija

nije evidentirano