hrvatski

Uloga autofagije kod replikacije herpes simpleks virusa

Herpes simpleks virus je virus sa jedinstvenim sposobnostima latencije i neuroviruloentnosti. Važan faktor strategije koja mu omogućava ovakve jedinstvene sposobnosti je inhibicija autofagije. Autofagija je proces koji doprinosi homeostazi stanice u normalnim uvjetima i njezina disfunkcija povezana je sa nizom bolesti poput osteoartritisa i raka. Kad je stanica u stanju infekcije, autofagija sudjeluje u obrani stanice od unutarstaničnih patogenih organizama. Mnogi virusi, kako bi pospješili izglede za uspješnu proliferaciju, prilagodili su se razvijajući proteine koji djeluju na proces autofagije i moduliraju unutarstanične signalne puteve za regulaciju autofagije u svoju korist. Herpes simpleks virus razvio je dva proteina koji djeluju na autofagiju: ICP 34.5 koji je jedan od proteina virusnog tegumenta i koji inhibira autofagiju direktno, na početku virusne infekcije stanice. Drugi virusni protein, Us11, javlja se kasnije u infekciji kada je već započela transkripcija virusne DNA, te osigurava da stanični senzori za infekciju poput protein kinaze R ne pokrenu povećanje razine autofagije kao odgovor na prisutnu virusnu DNA. Značaj i utjecaj inhibicije autofagije može se uvidjeti u činjenici da HSV-1 bez navedenih proteina rijetko uspijeva efikasno zaraziti organizam i uspostaviti latentnost.

autofagija, herpes simpleks virus 1, HSV-1, ICP 34.5, Us11, latencija

nije evidentirano