hrvatski

Odnos bavljenja sportskim aktivnostima i socio- emocionalni razvoj adolescenata.

Cilj je istražiti kakav je odnos bavljenja tjelesnom aktivnošću i socio-emocionalnog razvoja učenika srednjoškolske dobi. Ukupno je sudjelovalo 185 učenika srednjoškolske dobi (31, 4% dječaka i 53% djevojaka) prosječne dobi M=15, 6. Učenici su popunili Upitnik sportskih aktivnosti, Upitnik emocionanlne komptencije te Skalu socijalne i emocionalne usamljenosti. Rezultati su pokazali kako učenici koji se rekreativno bave sportom imaju više prijatelja od učenika koji se ne bave sportom te da učenici koji se bave sportom (i profesionalno i rekreativno) imaju bolje razvijenu emocionalnu kompetenciju od učenika koji se na bave sportom. Nadalje, učenici koji provode više vremena tjedno baveći se sportom imaju i više prijatelja i bolje razvijenu emocionalnu kompetentnost. Kontinuirano bavljenje sportskim aktivnostima očito je značajno za uspostavljenje socijalnih odnosa kao i učenje načina nošenja s emocijama. Stoga je očekivano da će upravo mlade osobe koje se bave sportskim aktivnostima imati bolje razvijene socio- emocionalne kompetencije od osoba koje se sportom ne bave.

sportske aktivnosti, adolescenti, socio-emocionalni razvoj

nije evidentirano