hrvatski

Polimorfizam CYP1B1, CYP1A1 i GSTM1 gena u karcinomu prostate

Cilj istraživanja Temeljem epidemioloških studija došlo se do saznanja da genetika i okoliš predstavljaju značajne čimbenike u nastanku karcinoma prostate. Brojni su čimbenici okoliša potencijalno karcinogeni, a biotransformacijom prelaze u reaktivne spojeve koji mogu pokrenuti karcinogenezu. CYP1A1, CYP1B1 i GSTM1 enzimi sudjeluju u metabolizmu prekarcinogena, izraženi su u prostati, a polimorfizmi gena koji ih kodiraju mogu utjecati na brzinu stvaranja i deaktivacije reaktivnih intermedijera. Cilj istraživanja je bio utvrditi postoji li povezanost polimorfizama CYP1A1*2A, CYP1B1*3 i GSTM1 nula s rizikom nastanka karcinoma prostate i agresivnijeg oblika karcinoma. Ispitanici i metode U prospektivno istraživanje parova uključeno je 275 ispitanika: 120 s karcinomom prostate, 120 s benignom hiperplazijom prostate i 35 zdravih ispitanika. Uz upoznavanje s istraživanjem te ispunjavanje upitnika s važnim podatcima i obavijesnim pristankom, ispitanicima je učinjen digitorektalni pregled (DRP) i izuzeti su im uzorci krvi za određivanje koncentracije prostata specifičnog antigena (PSA) i analizu polimorfizama gena. Ispitanici koji su imali pozitivan DRP i/ili povišen PSA, podvrgnuti su biopsiji. Rezultati Raspodjela genotipova za sva tri ispitivana gena bila je slična među skupinama te nije nađena povezanost niti jednog od polimorfizama s nastankom karcinoma prostate. Analizom raspodjele genotipova i alela obzirom na Gleason zbroj (GS), stadij tumora (T) i status udaljenih metastaza (M), nađena je povezanost ispitanika koji su nositelji GG genotipa ili G alela CYP1B1 gena s rizikom nastanka karcinoma GS>7 (OR 5, 50 ; 95%CI 1, 72-17, 56 za GG genotip, OR 2, 62 ; 95%CI 1, 41-4, 86 za G alel). Analizom međudjelovanja polimorfizama s etiološkim čimbenicima nađena je povezanost pušača nositelja CYP1B1 GG genotipa s rizikom za karcinom prostate u odnosu na nepušače s genotipom divljeg tipa (OR 9, 56 ; 95%CI 1, 14- 79, 98). Također, uživatelji alkohola nositelji CYP1B1 G alela pokazali su povezanost s rizikom za karcinom u odnosu na nositelje C alela koji ne konzumiraju alkohol (OR 78 1, 98 ; 95%CI 1, 18-3, 33). Ispitanici koji su istovremeno bili nositelji CYP1B1 GG i GSTM1 nula genotipova, bili su zastupljeniji u skupini s GS>7 (p=0, 019) i u skupini koja je imala udaljene metastaze (p=0, 049). Zaključak Rezultati ovog istraživanja ukazuju na moguću ulogu CYP1B1*3 polimorfizma u etiopatogenezi karcinoma prostate u našoj populaciji te istovremeno ukazuju na važnost okoliša u modulaciji tog rizika.

CYP1A1, CYP1B1, GSTM1, karcinom prostate, polimorfizam

nije evidentirano