hrvatski

Bajka Jagor Ivane Brlić Mažuranić kao ishodište za pedagoško i evolucijsko-psihološko razmatranje 'Pepeljuga efekta'

U brojnim kulturama postoje stereotipi o “okrutnosti” pomajki i/ili poočima u odnosu s njihovom ne biološkom djecom koji najčešće proizlaze iz nejasnoće njihovih uloga u obitelji, ali i dječjih negativnih stavova vezanih uz ponovno sklapanje novoga braka svojih roditelja. Tim stereotipima u značajnoj su mjeri doprinijele i bajke koje se naraštajima čitaju, uz koje djeca odrastaju i odgajaju se zbog čega su autori u svome radu kao polazištem za analizu i koristili hrvatsku bajku Jagor Ivane Brlić Mažuranić budući da se u njoj tematizira navedena problematika. Na tragu svojih zapažanja, autori razmatraju imaju li navedeni stereotipi uporište u stvarnom životu koristeći dva pristupa: pedagoški i evolucijsko-psihološki. Nadalje, u radu su detaljno analizirani i postojeći stereotipi o pomajkama i/ili poočimima u odnosu s njihovom ne biološkom djecom s ciljem kako bi se ustanovilo da li djeca koja žive s jednim biološkim roditeljem i jednim ne-biološkim roditeljem uistinu i žive u nepovoljnim obiteljskim uvjetima (međuodnosu) u usporedbi s djecom koja žive s biološkim roditeljima. Isto tako, detaljan pregled recentnih pedagoških i evolucijsko-psiholoških istraživanja o pomajkama i/ili poočimima u značajnoj je mjeri doprinio pedagoškoj evaluaciji navedenog problema kako bi se ustanovilo: a) zašto su postojeći stereotipi o pomajkama i/ili poočimima i njihovom odnosu prema djeci koja im nisu biološka izazov za suvremenu pedagogiju, ali i b) na koji koji način ona može i treba odgovoriti na postojeće probleme budući da je kao znanost i u službi djelovanja.

bajka ; dijete ; evolucijska psihologija ; pedagogija ; pomajka ; poočim ; stereotip

nije evidentirano