hrvatski

Identifikacija karboniliranih proteina u različitim stadijima kolorektalnog karcinoma

Kolorektalni karcinom jedna je od najčešćih zloćudnih bolesti u oba spola, a većina slučajeva je sporadična i povezana s raznim čimbenicima rizika iz okoliša. Tkivo debelog crijeva i rektuma konstantno je izloženo prisutnosti reaktivnih kisikovih (ROS) i dušikovih (RNS) vrsta koji potječu od različitih spojeva, poput oksidiranih otpadaka hrane i toksina. Identifikacija oksidiranih (karboniliranih) proteina omogućava detekciju upravo onih proteina koji su podložni inaktivaciji pomoću ROS/RNS, što je temeljni korak u povezivanju patoloških obilježja s oksidativnim/nitrozativnim promjenama. U ovoj studiji analizirali smo ireverzibilna oksidativna oštećenja (karbonilaciju) proteoma tumorskog tkiva u različitim stadijima bolesti (Dukes A, B and C) i pripadajuće zdrave sluznice 18 pacijenata (6 pacijenata po stadiju) pomoću dvodimenzionalne diferencijalne gel-elektroforeze i spektrometrije masa. Također, određena je i razina malondialdehida kao sekundarnog čimbenika proteinske karbonilacije i pokazatelja ukupne lipidne peroksidacije. Rezultati pokazuju da postoje značajne razlike oksidativnog stanja proteina i lipida u različitim stadijima karcinoma debelog crijeva te da se povećavaju s porastom stadija karcinoma. Ukupno su identificirana 102 proteina s razlikama u karbonilaciji. Nije pronađen ni jedan karbonilirani protein koji se odnosio samo na stadij A kolorektalnog karcinoma, 16 karboniliranih proteina odnosilo se samo na stadij B, a njih 46 samo na stadij C. Sedam karboniliranih proteina zajednički su svim analiziranim stadijima, 33 proteina stadiju B i C, dok zajedničkih karboniliranih proteina nije bilo između stadija A i B te stadija A i C. Identificirani karbonilirani proteini pripadaju staničnim signalnim putevima koji su povezani s nastankom karcinoma, antioksidativnom enzimskom sustavu, metaboličkim procesima (ponajviše oksidativnoj fosforilaciji) te bi mogli biti razmatrani kao mogući novi biomarkeri kolorektalnog karcinoma. Ukoliko bi se daljnjim istraživanjima na većem broju uzoraka i na drugim tipovima tumorima potvrdilo da razlike u nastanku malignih fenotipova mogu biti izravna funkcionalna posljedica oksidativnog oštećenja relevantnih proteina, to bi moglo doprinijeti boljem razumijevanju etiologije kolorektalnog karcinoma te bi moglo biti polazište za razvoj novih preventivnih i terapijskih strategija.

oksidativni stres, ROS, RNS, ireverzibilna oksidacija proteina, karbonilacija, karcinom debelog crijeva, dvodimenzionalna diferencijalna gel-elektroforeza, LTQ Orbitrap spektrometrija masa

nije evidentirano