njemački

Dynamisierung des Gesichts in Photographie und Film

Znanstveni rad "Dynamisierung des Gesichts in Photographie und Film des Futurismus" ("Dinamizacija lica u fotografiji i filmu futurizma") bavi se načinima prikaza lica u futurističkoj fotografiji i u futurističkom filmu. Pri tome je utvrđeno da je glavna značajka futurističkog prikaza lica pokret. Taj pokušaj prikaza pokreta u 'nepokretnoj' fotografiji počiva na teoriji Henrija Bergsona, tj. na njegovoj tvrdnji da fotografija – za razliku od slikarstva ili književnosti – nije u mogućnosti prenijeti životnu energiju u sliku. Fotografija je po tome izraz vremena u smislu 'temp', a ne u smislu 'durée'. Durée je, po Bergsonu, osnovna značajka tradicionalnih umjetnosti (književnosti, slikarstva etc.). Ta razmišljanja o fotografiji, koja su imala velik utjecaj na futurističku umjetnost, onemogućila su isprva ulazak fotografije u krugove futurista. No usprkos tome, fotografi Anton Giulio i Arturo Bragaglia pokušavaju stvoriti fotografiju analognu Bargsonovoj teoriji. U sklopu tih fotografskih eksperimenata bitni su valovi pokreta, koje, po braći Bragaglia, upravo fotografija može najbolje prikazati i koji životnu energiju prenose u likovnu, fotografsku formu. Doprinos rada leži u činjenici da do sada samo rudimenterno analizirana futuristička fotografija biva analizirana na osnovu Bergsonove teorije.

Futurismus; Film; Photographie; Gesicht

nije evidentirano