hrvatski

Uloga simbioze u evoluciji

Simbioza je udruženje dvije ili više različitih vrsta organizama. S obzirom na utjecaj na organizme koje uključuje može se podijeliti u tri kategorije: mutualizam, komenzalizam i parazitizam. U prirodi su simbiotski odnosi česti i u njih ulaze organizmi svih domena (uključujući i viruse) - arheje, eubakterije i pripadnici svih carstava eukariota. Prve ideje o simbiozi predstavio je švicarski botaničar Simon Schwendener u drugoj polovici 19. stoljeća na temelju proučavanja lišajeva. Simbiozu je prvi definirao Heinrich Anton de Bary kao pojavu u kojoj različiti organizmi žive zajedno. Početkom 20. stoljeća razvila se svijest o važnosti simbioze u evoluciji te o utjecaju koevolucije različitih organizama na njihovu specijaciju i koadaptaciju. U simbiozi različiti organizmi međusobno djeluju osiguravajući jedan drugome stanište, ekološku nišu, izvor nutrijenata i reprodukciju te ostvaruju nove metaboličke funkcije, morfološka svojstva i bihevioralne osobine. Rezultati toga su evolucijski napreci koje samostalne jedinke ne bi mogle postići. Tako je mikoriza, simbioza gljiva s korijenjem biljaka, omogućila izlazak biljnih organizama na kopno, ključan za razvoj života kakav danas poznajemo. U simbiozi osobine jedne jedinke često nadomještaju nedostatke one druge. Najbolji primjer za to je da je život neobičnog dubokomorskog cjevaša, s potpunim nedostatkom probavnog sustava, omogućen u ekstremnim uvjetima dubokomorskih hidrotermalnih izvora zbog simbioze sa sumpor-oksidirajućim kemosintetskim bakterijama.

simbioza; evolucija; primjeri simbioza; prednosti simbioza

nije evidentirano