hrvatski

Ionska provodnost polimernih kompozita na osnovi poli(etilen-oksida) i poli(etilen-glikola)

Ovaj rad bavi se ispitivanjem utjecaja dodatka litijevog montmorilonita (Li-MMT) na toplinske prijelaze (staklište, talište), kristalnost i ionsku provodnost poli(etilen-oksida) (PEO) i poli(etilen-glikola) (PEG). U svrhu ispitivanja korištene su metode diferencijalne pretražne kalorimetrije (DSC), infracrvene spektroskopije s Fourierovom transformacijom (FT-IR) i elektrokemijske impedancijske spektroskopije (EIS). Li-MMT pripremljen je procesom ionske izmjene iz prirodnog montmorilonita, a uzorci PEO/Li-MMT i PEG/Li-MMT pripremljeni su metodom interkalacije iz taljevine. Proučavani su uzorci s masenim omjerima PEO/Li-MMT: 90/10, 80/20, 70/30, 60/40, 50/50, 40/60, 30/70, 20/80, 10/90 i PEG/Li-MMT: 90/10, 80/20, 70/30, 60/40, 50/50, 40/60, 30/70, 20/80, 10/90. Primjenom diferencijalne pretražne kalorimetrije ispitivan je utjecaj dodatka Li- MMT-a na toplinske prijelaze (staklište, talište) i kristalnost PEO-a i PEG-a. Utvrđeno je da dodatkom Li-MMT-a vrijednosti njihovih staklišta i tališta opadaju, a također im se smanjuje i kristalnost. Infracrvenom spektroskopijom ispitivan je utjecaj Li-MMT-a na strukturu PEO-a i PEG-a. Rezultati pokazuju da je dodatkom Li-MMT-a narušena spiralna konformacija makormolekula PEO-a i PEG-a, a koja je uvjet kristalnosti ovih polimera. Elektrokemijskom impedancijskom spektroskopijom ispitivan je utjecaj dodatka Li-MMT-a na ionsku provodnost PEO-a i PEG-a. Utvrđeno je da se dodatkom Li-MMT-a ionska provodnost PEO-a povećava i definiran je udio Li-MMT-a pri kojem je njezina vrijednost maksimalna.

poli(etilen-oksid); poli(etilen-glikol); litijev montmorilonit; kristalnost; toplinski prijelazi; ionska provodnost

nije evidentirano