hrvatski

UTJECAJ KEMIJSKE OBRADE DRVENE VUNE NA ZAPALJIVOST CEMENTNOG KOMPOZITA

U ovom radu ispitivana je hidratacija portland- cementa uz dodatak aluminijeva hidroksida i vodenog ekstrakta drvene vune. U tu svrhu upotrijebljen je aluminijev hidroksid kao usporivač gorenja, drvena vuna dobivena od crnogoričnog drveća te komercijalni portland- cement. Za ispitivanja na cementnom kompozitu korišten je drvolit. Metode koje su pritom primjenjene su kalorimetrija, za mjerenje topline hidratacije prilikom vezanja cementa, ispitivanje gorenja, za određivanje topline oslobođene prilikom gorenja uzoraka te rendgenska difrakcija uzorka očvrslog cementa, sa ciljem određivanja utjecaja kemijske modifikacije na sastav uzorka. Dobiveni rezultati ukazuju na to da vodeni ekstrakt drvene vune ne utječe na vezanje cementne paste, a isto je uočeno i zamjenom dijela cementnog praha s aluminijevim hidroksidom. Dodatkom punila postiže se jedino smanjenje ukupne topline hidratacije, proporcionalno količini punila, što je u skladu sa očekivanjima. Također, usporedbom rezultata dobivenih testom gorenja, vidljivo je da cementni kompozit, zbog manjeg udjela gorive tvari, oslobađa manje topline u odnosu na čistu drvenu vunu. Rezultati rendgenske difrakcije potvrđuju zaključke prethodnih mjerenja, prema kojima nije uočen nastanak nove mineralne faze, tj. dodani aluminijev hidroksid u ovom je sustavu slabo reaktivan. Ispitivana drvena vuna visoke je kvalitete, a sukladno sa time i njen je vodeni ekstrakt lišen komponenata koje bi mogle utjecati na vezanje cementne paste. Još jedna uočena prednost dodatka aluminijeva hidroksida u cementni prah jest njegova bjelina kojom se postiže vizualna estetika cementnog kompozita.

drvena vuna; cementni kompozit; gorenje; hidratacija; aluminijev hidroksid

nije evidentirano