srpski

• Uloga učitelja u identifikaciji i razvoju natprosečnih učenika Roma u mlađim razredima osnovne škole

U teoriji vaspitanja, cilj se određuje kao formiranje svestrano razvijene ličnosti sa zavidnim fizičkim, intelektualnim, moralnim, tehničkim i estetskim kvalitetima. Međutim, razvijena je samo ona ličnost koja je imala mogućnosti da razvije sve svoje potencijale (dispozicije) i postigla ono što je mogla postići. Zato i treba težiti da prosec svestranog razvijanja ličnosti u osnovnoj školi bude individualizovan. Ne uradi li se tako, postoji opasnost da brojne iznadprosečne sposobnosti učenika zauvek ostanu neidentifikovane i neostvarene. To je posebno slučaj kod učenika romske populacije koji su u nastavi u osnovnoj školi oduvek bili marginalizovani. Učestala je i praksa da se učenici Romi zbog nepoznavanja jezika, lošeg uspeha u školi, izostajanja sa nastave, ali u značajnoj meri (htelo to da se prizna ili ne) i zbog odbojnosti koju prema njima ispoljavaju i sami učitelji, prebacuju iz redovnih u odeljenja specijalne škole iako mnogima od njih tamo nije mesto. Među učenicima Romima (pa i onima koji su u specijalnim školama) ima i onih koji pokazuju znake da se mogu razviti u stvaraoce. Samo je te znake potrebno pravovremeno identifikovati i dalje podsticati i razvijati. Uloga učitelja u tome je od primarnog značaja. To zato što od ranog starta, odnosno pravovremene identifikacije posebnih sklonosti učenika Roma, u velikoj meri zavisi da li će se i u kojoj meri one i ostvariti. Upravo u ovom radu, autoru na teorijskom nivou raspravljaju o ulozi učitelja u identifikaciji i razvoju iznadprosečnih učenika Roma u mlađim razredima osnovne škole. Najznačajniji rezultati ovog teorijskog proučavanja izneti su u formi zaključka.

Romi; učitelj; natprosečni učenici; daroviti učenici; nadareni učenici; talentovani učenici; teorija ranog starta; mlađi razredi osnovne škole

nije evidentirano