hrvatski

SPECIFIČNO PREPOZNAVANJE LEKTINA KONKANAVALINA A I MANOZIL-LIPOKONJUGATA NA POVRŠINI LIPOSOMA

Dizajnirani su i sintetizirani mono-, di- i tetramanozilirani lipidni konjugati koji se sastoje od jedne, dvije i četiri molekule manoze vezanih različitom poveznicom na molekulu palmitinske kiseline ili distearoil- fosfatidiletanolamina. Kao poveznice šećernog i lipidnog djela korištene su molekule polietilen glikola, L-lizina, metil-(R)-3-hidroksi-2- metilpropionata i N-Cbz-aminoetanola. Sintetizirani amfifilni manozilirani lipidni konjugati ugrađeni su u liposome s ciljem priprave površinski manoziliranih liposoma za studiranje površinskog prepoznavanja i proučavanja utjecaja multivalentnosti na afinitet i specifično prepoznavanje lektina, konkanavalina A. U prethodnim istraživanjima pokazali smo da se manozilirani adamantanski derivati mogu, koristeći molekulu adamantana, ugraditi u lipidni dvosloj dok je manoza izložena na površini liposoma što omogućuje interakcije sa specifičnim lektinima [1]. Poznato je da su interakcije između ugljikohidrata i lektina slabog afiniteta, ali one se mogu pojačati višestrukim interakcijama multivalentnih glikokonjugata s lektinima (klaster-efekt) [2]. Veličina i naboj manoziliranih liposoma ispitani su metodom dinamičkog raspršenja svjetlosti (engl. dynamic light scattering, DLS). Istraživanje interakcije manoziliranih liposoma s lektinom, konkanavalinom A provedeno je metodom kvarcne kristalne mikrovage (engl. quartz crystal microbalance, QCM) te praćenjem povećanja optičke gustoće liposomske suspenzije uslijed agregacije liposoma. Pokazano je da konkanavalin A specifično prepoznaje liposome s ugrađenim manozil-lipokonjugatima. Također je pokazano da afinitet konkanavalina A za manozil-lipokonjugate raste s porastom broja molekula manoze u molekuli lipokonjugata.

SPECIFIČNO PREPOZNAVANJE NA POVRŠINI LIPOSOMA; KONKANAVALIN A

nije evidentirano