hrvatski

Kapacitet kompleksiranja iona bakra u drenažnoj vodi hidromelioriranog tla

U radu su prikazani rezultati preliminarnog mjerenja kapacitet kompleksiranja za bakar (KKM) u filtriranoj procjednoj vodi, uzorkovanoj na melioracijskom pokusnom polju u srednjoj Posavini. Mjerenje je provedeno metodom voltametrije s anodnim otapanjem (ASV). Analizom podataka metodom po Ružiću [1], uz pretpostavku da se prisutni ligandi i ioni metala vežu u omjeru 1:1, određen je kapacitet kompleksiranja (LT) izražen kao mol M2+ dm–3. Količina iona bakra koji se vežu na prirodno prisutnu organsku tvar (kapacitet kompleksiranja) mjera je količine aktivnih liganda u uzorku. Bakar je esencijalan element, rasprostranjen u prirodi a ujedno je u prirodnim vodama nađen do 99 % kompleksiran sa organskom tvari [2]. Mjerenja su pokazala da se ioni bakra kompleksiraju s prisutnim organskim ligandima u ispitivanim uzorcima. Dobiveni kapaciteti kompleksiranja za drenažne vode nalazi se između 0, 104 i 0, 477 μmol Cu2+ dm–3. Dodatna informacija o značajkama organskih liganada može se dobiti normaliziranjem vrijednosti kapaciteta kompleksiranja na vrijednosti topljivog organskog ugljika (eng. Dissolved Organic Carbon, DOC) u istim uzorcima (LT/DOC) [3, 4]. Navedena karakterizacija upućuje na količinu organskih liganada koji mogu kompleksirati u odnosu na ukupnu prisutnu organsku tvar. Postignute vrijednosti nalaze se u rasponu od 0, 001–0, 0003. Utvrđeno je da je dio prisutne organske tvari u uzorcima površinski aktivan. Normaliziranjem LT na količinu površinski aktivnih tvari (PAT) čija je koncentracija izražena kao ekv. mg/L Tritona-X-100, izvršena je dodatna karakterizacija organskih liganada. Te vrijednosti su bile između 0, 385 i 1, 325.

Kapacitet kompleksiranja ; Bakar ; Drenažna voda

nije evidentirano