hrvatski

Svačiji prostor koji ipak nije svačiji: Problematika prevođenja poetskih tekstova s hrvatskoga jezika na engleski jezik i obratno

Cilj je rada usustaviti termin "poetski diskurs" i analizirati njegove elemente. Literarno prevođenje razmatra se kao zaseban problem u sklopu poetike prevođenja. Poetskoj se misli pristupa s teorijskoga gledišta te se razrađuje njezina trijarhična struktura. Razrada problematike prevođenja poetskih tekstova podrazumijeva pojašnjenje dviju teorija – "Gestalt" i "čitanje kroz rešetku" – te opreku dijaloga i diskusije kao esencije poezije i proze. Prevodivost poetskih tekstova uvelike ovisi o sklonosti prijevodu forme ili prijevodu značenja, no i o jezičnim diskrepancijama poput sintagmi, emocijskih te neprevodivih riječi. Nude se pritom i strategije i modeli prevođenja poezije. U analizi tekstova pozornost se pridaje tekstovima Alvina Panga, Walta Whitmana, Tina Ujevića te Vesne Parun i Josipa Pupačića. Nastoji se usporediti izvornike i prepjeve pomoću elemenata poetskoga diskursa te razlikovnih obilježja prevoditeljskih stilova. Područje je ove problematike šire no što je predstavljeno u radu, stoga ga valja ostaviti otvorenim za nove pristupe.

poetski diskurs; tekstualnost; ekstratekstualnost; diskrepancije; dijalog

nije evidentirano