hrvatski

Procesi višepionske produkcije i dezorijentirani kiralni model

Jedna već dugo prisutna zagonetka kozmičkog zračenja je pojava tzv. Centauro događaja koje karakterizira neobično veliki broj nabijenih piona u usporedbi s brojem neutralnih piona, sugerirajući postojanje dugodosežnih korelacija među pionima. Višegodišnja uzaludna potraga za tim događajima u akceleratorskim eksperimentima pokazuje da je mehanizam njihove produkcije još uvijek posve nepoznat. Uočeno je da su dugodosežne korelacije među pionima moguće ako se oni emitiraju poluklasično uz globalno očuvanje izospina. Iako je stvarni mehanizam produkcije klasičnog pionskog polja u visokoenergetskim sudarima hadrona i iona nepoznat, postoji niz teorijskih pokušaja objašnjenja tog fenomena. Naš pristup tom problemu temelji se na slici u kojoj vodeće čestice pri sudaru postaju izvori klasičnog pionskog polja u prostoru parametra sudara. Pokazuje se da se svojstvo faktorizacije amplitude raspršenja u prostoru parametra sudara može povezati s nelinearnim kiralnim sigma modelom, koji u kvantnoj verziji daje potencijal višepionske izmjene među kvarkovima, suprotno uobičajenoj slici potencijala koji odgovara izmjeni gluona među kvarkovima. Pokazano je da anomalna nabojna raspodjela piona u izlaznom koherentnom pulsu nije uvijek siguran znak da je prethodno došlo do formiranja dezorijentiranog kiralnog kondenzata, odnosno kiralnog faznog prijelaza.

kozmičke zrake; pion; visokoenergetski sudari; korelacije; izospin

nije evidentirano