hrvatski

Inzulinski sustav mozga u eksperimentalnom štakorskom modelu sporadične Alzheimerove bolesti

CILJEVI: Štakori kojima se u lateralne moždane komore (intracerebroventrikularno) primjenjuje tvar streptozotocin (STZ-icv) priznati su u literaturi kao model za sporadičnu Alzheimerovu bolest (sAD). Disertacija je imala za cilj ispitati promjene u signalnom putru inzulinskog receptora u mozgu STZ-icv modela štakora u ovisnosti o vremenu u regiji mozga te moguće promjene tau proteina i β-amiloida (Aβ). MATERIJALI I METODE: Odraslim Wistar štakorima icv je primijenjen streptozotocin (3 mg/kg) ili otapalo (kontrola). Kognitivne funkcije testirane su pomoću Morris Water Maze i Passive Avoidance testova u vremeno od 1 do 6 mjeseci nakon icv primjene. Ekspresija proteina mjerena je u hipokampusu (HPC), frontalnom i parijetalnom korteksu (FC, PC) i hipotalamusu (HPC) pomoću Western blot analize. Nakupljanje Aβ ispitivano je histološki putem bojanja Congo red te Aβ 1-42 imunohistokemijom. Rezultati su analizirani putem Mann-Whitney U testa (p<0, 05). REZULTATI: U svim ispitivanim vremenskim točkama nađeni su kognitivni deficiti u STZ-icv štakora. Smanji sadržaj IR proteina nađen je u HPC u svim vremenskim točkama te u korteksu nakon 6 mjeseci. Povišeni sadržaj tau proteina (ukupnog i fosforiliranog) nađen je nakon 3 mjeseca u HPC, a nakon 6 mjeseci povišene vrijednosti fosforiliranog tau proteina nađene su u HPC i kortikalnim regijama. Nakupljanje Aβ nađeno je tek počevši od 3 mjeseca u meniingealnim kapilarama i intraneuralno, dok je nakon 6 mjeseci uočeno i u kortikalnim kapilarama te izvanstanično u obliku primitivnih plakova. ZAKLJUČAK: Nađene promjene su regionalno i vremenski specifične te pokazuju da u STZ-icv štakorskog modela kognitivni deficit i poremećaj signalizacije inzulinskog receptora prethode i dovode do amiloiden i tau patologije.

streptozotocin; sporadična Alzheimerova bolest; štakor; inzulin; mozak

nije evidentirano