hrvatski

Utjecaj punila dijatoma na svojstva međupovršine u PS kompozitu

Svojstva višefaznih sustava kao što su polimeri punjeni anorganskim česticama ovise o sastavu, morfologiji, svojstvima pojedinih konstituenata te o prirodi interakcija na međupovršini polimer/punilo. Dijatomejska silika (dijatomejska zemlja) potječe od fosilnih silicijevih okosnica jednostaničnih vodenih organizama dijatoma nataloženih na dnu mora. Zbog njegovog podrijetla prirodno punilo dijatomejska silika izrazito je porozno. U ovom radu istražen je utjecaj neobrađene, D-0, γ-aminopropiltrietoksi silanom (APTS) i γ-metakriloksipropiltrimetoksi (MOPT) silanom obrađene dijatomejske silike na svojstva međupovršine polistirenskih kompozita. Svojstva kompozita su istražena primjenom tehnike kontaktnog kuta, diferencijalne pretražne kalorimetrije (DSC), termogravimetrijske analize (TGA) i rasteznog ispitivanja. Svojstva međupovršine u kompozitu predviđena su na osnovi proračunatih vrijednosti parametara adhezije: termodinamičkog rada adhezije, slobodne energije međupovršine i koeficijenta razlijevanja. Dobivene vrijednosti parametara adhezije dovedene su u vezu s mehaničkim i toplinskim svojstvima istraživanih kompozita. Obradom površine dijatomejske silike, poboljšavaju se toplinska stabilnost i mehanička svojstva PS kompozita. Ovo poboljšanje toplinske stabilnosti i svojstava može se pripisati boljoj međupovršinskoj adheziji i kompatibilnosti između APTS i MOPT silanima obrađenog punila i PS matrice.

dijatomejska silika; obrada punila silanima; silani; polistiren; međupovršina matrica/punilo; toplinska svojstva; mehanička svojstva

nije evidentirano