hrvatski

Električki međupovršinski sloj na međupovršini hematit/vodena otopina dikarboksilne kiseline

Istraživanje adsorpcije organskih kiselina na metalne okside važno je kako s fundamentalnog, tako i s primjenskog stanovišta. Pritom je posebno zanimljivo ispitati adsorpciju dikarboksilnih kiselina jer se one pojavljuju i kao produkti različitih industrijskih procesa. U ovom su radu međupovršinska svojstva sustava hematit/ dikarboksilna kiselina istraživana u prisutnosti natrijeva perklorata praćenjem adsorpcije te određivanjem zeta potencijala i površinskog potencijala. Od dikarboksilnih kiselina korištene su maleinska i fumarna kiselina. Nije uočena značajna razlika u vrijednostima površinskog potencijala hematita u prisutnosti i odsutnosti dikarboksilnih kiselina. Ipak, zeta potencijal kao i odgovarajuće vrijednosti izoelektrične točke određene nakon adsorpcije fumarne i maleinske kiseline na hematit se značajno razlikuju od vrijednosti zeta potencijala čistog hematita. Simultanom interpretacijom eksperimentalnih rezultata koji pokazuju neke razlike u adsorpciji dviju istraživanih dikarboksilnih kiselina, određeni su i parametri koji karakteriziraju električni međupovršinski sloj. Određena konstanta ravnoteže za adsorpciju fumarne kiseline (logKº = 4.9 ± 0.2) je viša nego konstanta ravnoteže adsorpcije maleinske kiseline (logKº = 4.0 ± 0.1), dok vrijednosti kapaciteta C1 u oba slučaja iznose 2.2 ± 0.3 F m−2.

Električki međupovršinski ; hematit ; dikarboksilne kiseline

nije evidentirano