hrvatski

Vrijednosti prevalencije i abundancije nametnika Anisakis spp. u inćunu i srdeli tijekom četiri godine

U ovom diplomskom radu su predstavljeni rezultati istraživanja vrijednosti prevalencije i abundancije nametnika Anisakis spp. Dujardin, 1845 u populaciji inćuna (Engraulis encrasicolus, Linnaeus, 1758) i srdele (Sardina pilchardus, Walbaum, 1792), ulovljenih na dva ulovna područja Jadranskog mora. Uzorci inćuna (n = 4536) su ulovljeni tijekom vremenskog perioda od 2009. do 2012. godine, dok su uzorci srdele (n = 1167) ulovljeni u vremenskom razdoblju od 2011. do 2012. godine. Rezultati pokazuju značajne razlike u razmjerima infekcije između ove dvije vrste, te znatno višu parazitiranost kod populacije inćuna (P = 64, 26 ; A = 5, 21 ; I = 8, 05) u odnosu na populaciju srdele (P = 12, 68 ; A = 0, 28 ; I = 2, 21). Utvrđen je negativan trend kretanja vrijednosti promatranih ekoloških parametara kroz promatrano razdoblje za populaciju inćuna, kao i smanjenje prosječne dužine ulovljenih jedinki. Za obje populacije ispitano je postojanje statistički značajnih razlika ovisno o ulovnom području, spolu i sezoni ulova, te je regresijskom analizom ispitana jačina korelacije između dužine i mase sa stupnjem infekcije za svaku vrstu. Dokazana je pozitivna korelacija između dužine jedinki inćuna i broja nametnika, te mase jedinki i broja nametnika. Kod populacije srdele korelacija ovih varijabli je uvelike slabija. Metodom umjetne enzimske digestije na manjem uzorku ispitani su uvjeti i brzina prodora nametnika u meso ovisno o temperaturi pohrane. Utvrđeno je postmortalna migracija larvi Anisakis spp. ne ovisi direktno o temperaturi pohrane. Izraženija je na nižim temperaturama i javlja se s odmakom od nekoliko dana, dok pri višim temperaturama postmortalna migracija larvi nije zabilježena.

Anisakis spp.; Jadransko more; inćun; srdela; digestija

nije evidentirano