hrvatski

Samoregulacija emocija u školskoj situaciji

Cilj istraživanja je bio ispitati koje se sve emocije javljaju i koji su načini regulacije emocija u akademskom kontekstu, s obzirom na ciljne orijentacije i osobine ličnosti učenika. Ujedno se željelo utvrditi koji su prediktori korištenja utvrđenih načina regulacije emocija. U istraživanju je sudjelovalo 282 učenika drugog i trećeg razreda (174 žene, 108 muškaraca) dviju gimnazija u Mostaru. Provedbom hijerarhijskih regresijskih analiza na rezultatima učenika drugog razreda, utvrđeno je da učenici koji su manje savjesni, emocionalno stabilni, opušteni, više ponosni, te usmjereni na izvedbu, više koriste ventiliranje kako bi regulirali emocije koje doživljavaju prilikom učenja. Što su učenici manje ekstravertirani, ugodniji, ponosniji, više koriste reprocjenu u reguliranju vlastitih emocija. Socijalnu podršku koriste više djevojke, ugodniji, manje savjesni, anksiozniji, na izvedbu orijentirani učenici, čija su i roditeljska očekivanja njihove zaključne ocjene iz kemije visoka. Provedbom hijerarhijske regresijske analize na učenicima trećih razreda, utvrđeno je da što su učenici manje savjesni, emocionalno stabilni, opušteni, a više osjećaju ponos, u regulaciji emocija više koriste ventiliranje. Što su učenici ugodniji, te usmjereniji na izbjegavanje učenja, više koriste reprocjenu kao način regulacije emocija. I na kraju, što su učenici ugodniji, a manje stabilni, više traže socijalnu podršku.

emocije; regulacija emocija; osobine ličnosti; ciljne orijentacije

nije evidentirano