hrvatski

Model vrednovanja recikličnosti proizvoda na primjeru elektrootpada

Zbrinjavanje dotrajalih proizvoda postaje obveza koja sve više košta. Recikliranje je jedan od načina prerade otpada koji može ostvariti prihod koja pokriva troškove, pa i donosi dobit. Rad se bavi pitanjem vrednovanja prikladnosti recikliranju dotrajalih proizvoda. U radu se predlaže model ocjenjivanja recikličnosti dotrajalih proizvoda koji se zasniva na rastavljanju proizvoda i analizi strukture proizvoda (vrijeme rastavljanja, masa dijelova, vrsta materijala, recikličnost dijelova). Model je primijenjen na uzorku od dvadesetpet elektroproizvoda (električni kućanski aparati, kompjutorska oprema). Recikličnost je iskazana je kao odnos utvrđene i maksimalno moguće prikladnosti recikliranju. Tako izračunata vrijednost predstavlja potencijalnu recikličnost dotrajalog proizvoda. Recikličnost promatranih proizvoda se najčešće kreće od 0, 40 do 0, 70. Rad ukazuje i skraćeni postupak određivanja recikličnosti, nazvanog «pokazatelj recikličnosti» koji se bazira na materijalnoj strukturi proizvoda. Zaključno, model omogućava numeričko iskazivanja prikladnosti dotrajalog proizvoda recikliranju. U tome je smislu od koristi za uspoređivanje recikličnosti proizvoda međusobno, te za proračun isplativosti recikliranja

recikliranje; recikličnost; vrednovanje recikličnosti; električni uređaji

nije evidentirano