hrvatski

Denitrifikacija vode za piće selektivnom ionskom izmjenom

Zbog porasta industrijske proizvodnje, povećane upotrebe umjetnih gnojiva i neprimjerenog odlaganja otpada koncentracija nitrata u površinskim i podzemnim vodama u stalnom je porastu što može biti uzročnikom ozbiljnih zdravstvenih posljedica pri upotrebi vode za piće. Trenutno je opisano više procesa za uklanjanje nitrata iz vode kao što su ionska izmjena, biološka denitrifikacija, elektrodijaliza, katalitička denitrifikacija i reverzna osmoza (Kapoor i Viraraghavan 1997). Dosadašnja iskustva ukazuju da su ionska izmjena i biološka denitrifikacija s ekonomskog i tehnološkog stanovišta najprihvatljivija rješenja. U radu su ispitivane mogućnosti uklanjanja nitrata ionskim izmjenjivačima IMAC HP-555 i HP-441. Zbog previsoke koncentracije klorida u efluentu pri upotrebi izmjenjivača u kloridnoj formi ispitivana je mogućnost upotrebe izmjenjivača u hidrogenkarbonatnoj formi. Zbog većeg afiniteta prema nitratima ionski izmjenjivač HP-555 bolje je vezao nitrate pri nižim koncentracijama, dok je pri višim, zbog većeg ukupnog kapaciteta izmjene, bolje rezultate pokazivao izmjenjivač HP-441. Najviši afinitet prema nitratima imao je izmjenjivač HP-555 u hidrogenkarbonatnoj formi pri niskim početnim koncentracijama nitrata, no upotreba izmjenjivača u hidrogenkarbonatnoj formi je upitna zbog slabe regeneracije s NaHCO3. Ustanovljen je znatno veći utjecaj specifičnog opterećenja na izmjenjivač HP-441. Najpovoljnija temperatura sa stanovišta kinetike i ravnoteže vezanja nitrata bila je 35oC. Ustanovljena su četiri matematička modela vezanja nitrata koji dobro opisuju proces. Zbog porasta industrijske proizvodnje, povećane upotrebe umjetnih gnojiva i neprimjerenog odlaganja otpada koncentracija nitrata u površinskim i podzemnim vodama u stalnom je porastu što može biti uzročnikom ozbiljnih zdravstvenih posljedica pri upotrebi vode za piće. Trenutno je opisano više procesa za uklanjanje nitrata iz vode kao što su ionska izmjena, biološka denitrifikacija, elektrodijaliza, katalitička denitrifikacija i reverzna osmoza (Kapoor i Viraraghavan 1997). Dosadašnja iskustva ukazuju da su ionska izmjena i biološka denitrifikacija s ekonomskog i tehnološkog stanovišta najprihvatljivija rješenja. U radu su ispitivane mogućnosti uklanjanja nitrata ionskim izmjenjivačima IMAC HP-555 i HP-441. Zbog previsoke koncentracije klorida u efluentu pri upotrebi izmjenjivača u kloridnoj formi ispitivana je mogućnost upotrebe izmjenjivača u hidrogenkarbonatnoj formi. Zbog većeg afiniteta prema nitratima ionski izmjenjivač HP-555 bolje je vezao nitrate pri nižim koncentracijama, dok je pri višim, zbog većeg ukupnog kapaciteta izmjene, bolje rezultate pokazivao izmjenjivač HP-441. Najviši afinitet prema nitratima imao je izmjenjivač HP-555 u hidrogenkarbonatnoj formi pri niskim početnim koncentracijama nitrata, no upotreba izmjenjivača u hidrogenkarbonatnoj formi je upitna zbog slabe regeneracije s NaHCO3. Ustanovljen je znatno veći utjecaj specifičnog opterećenja na izmjenjivač HP-441. Najpovoljnija temperatura sa stanovišta kinetike i ravnoteže vezanja nitrata bila je 35oC. Ustanovljena su četiri matematička modela vezanja nitrata koji dobro opisuju proces.

ionska izmjena; denitrifikacija; konstanta distribucije; nitrati; selektivnost

nije evidentirano