hrvatski

Transformacija Dioklecijanove palače u ranosrednjovjekovni grad Split

Nakon Dioklecijanove smrti Palača, kao državno vlasništvo, postaje mjesto gdje borave vladari, državni dostojanstvenici i razne ugledne ličnosti. Propašću Salone u 7. stoljeću njeni stanovnici bježe na otoke, ali se neki, po nagovoru Solinjanina Severa, vraćaju i naseljavaju u Dioklecijanovoj palači. Građevine koje su imale svodove i kupole u tom su vremenu bile bolje sačuvane od onih s drvenom krovnom konstrukcijom te su se mogle koristiti bez većih građevinskih intervencija. Tako je npr. do danas izvrsno sačuvan carev mauzolej pretvoren u katedralu. U tada dobro sačuvani istočni dio careva stana smjestila se biskupska palača sa konzistorijem koja se u antičkom obliku koristila sve do 16. stoljeća kada je stradala u velikom požaru. Za stanovanje splitskih građana koristile su se antičke prostorije manjih dimenzija poput cubicula u sjevernom dijelu Palače, a uz zidove velikih prostorija careva stana ili onih u sjevernom dijelu Palače, koje su u međuvremenu ostale bez krova, grade se male kućice od drva ili od materijala antičkih zidova pretvarajući postupno krupni raster antičke palače u sitniji raster ranosrednjovjekovnogh grada. Određeni broj predromaničkih kuča ili makar njihovih djelova sačuvao se do danas te nam svjedoči o izgledu tadašnjeg Splita. Proces transformacije građevina nastavio se do današnjih dana te upravo ta slojevitost predstavlja najveću vrijednost splitske povijesne jezgre.

Dioklecijanova palča; Split; rani srednji vijek

nije evidentirano