hrvatski

Distribucija kompleksnih gangliozida u mozgu Vipera ammodytes i Vipera berus bosniensis

Glikolipidi su dominantni glikani u mozgu kralježnjaka. Kompleksni gangliozidi GD1a, GD1b i GT1b su eksprimirani na tijelima neurona dok je GM1 marker vlakana u mozgu svih gmazova, ptica i sisavaca. Potpuni nedostatak kompleksnih gangliozida utječe na dugotrajno održavanje povezanosti mijelina i aksona što je posljedica interakcije GD1a i GT1a s oligodendrocitnim ligandom MAG. Ista ta povezanost akona i mijelina sprječava regeneraciju kod ozljede odraslog mozga. Cilj ove studije bio je utvrditi i usporediti distribuciju kompleksnih gangliozida u mozgu dvije vrste otrovnica: bosanske riđovke (Vipera berus bosniensis) i poskoka (Vipera ammodytes). Imunohistokemijska analiza sa specifičnim antitijelima na GM1, GD1a, GD1b i GT1b pokazuje da obje vrste zmija eksprimiraju sva četiri kompleksna gangliozida, te da navedene vrste međusobno sliče po distribuciji gangliozida. Obje vrste imaju najviše GD1b i on je uniformno zastupljen u svim strukturama mozga. GD1a je kod obje vrste više zastupljen u nekim regijama prednjeg mozga i tektumu, dok GT1b, kao i GD1b, ima podjednako u svim strukturama. GM1 jedini pokazuje različitu distribuciju kod ove dvije vrste - kod riđovke je jednoliko raspoređen po cijelom mozgu, dok ga kod poskoka ima više u međumozgu i malom mozgu. U odnosu na ribe i vodozemce, gmazovi imaju veću količinu ova četiri kompleksna gangliozida što je u skladu sa njihovom smanjenom mogućnosti regeneracije i što ih čini sličnima pticama i sisavcima.

gangliozidi; imunohistokemijska analiza; mozak; Vipera

nije evidentirano

engleski

Distribution of complex gangliosides in brains of Vipera ammodytes and Vipera berus bosniensis

Glikolipidi su dominantni glikani u mozgu kralježnjaka. Kompleksni gangliozidi GD1a, GD1b i GT1b su eksprimirani na tijelima neurona dok je GM1 marker vlakana u mozgu svih gmazova, ptica i sisavaca. Potpuni nedostatak kompleksnih gangliozida utječe na dugotrajno održavanje povezanosti mijelina i aksona što je posljedica interakcije GD1a i GT1a s oligodendrocitnim ligandom MAG. Ista ta povezanost akona i mijelina sprječava regeneraciju kod ozljede odraslog mozga. Cilj ove studije bio je utvrditi i usporediti distribuciju kompleksnih gangliozida u mozgu dvije vrste otrovnica: bosanske riđovke (Vipera berus bosniensis) i poskoka (Vipera ammodytes). Imunohistokemijska analiza sa specifičnim antitijelima na GM1, GD1a, GD1b i GT1b pokazuje da obje vrste zmija eksprimiraju sva četiri kompleksna gangliozida, te da navedene vrste međusobno sliče po distribuciji gangliozida. Obje vrste imaju najviše GD1b i on je uniformno zastupljen u svim strukturama mozga. GD1a je kod obje vrste više zastupljen u nekim regijama prednjeg mozga i tektumu, dok GT1b, kao i GD1b, ima podjednako u svim strukturama. GM1 jedini pokazuje različitu distribuciju kod ove dvije vrste - kod riđovke je jednoliko raspoređen po cijelom mozgu, dok ga kod poskoka ima više u međumozgu i malom mozgu. U odnosu na ribe i vodozemce, gmazovi imaju veću količinu ova četiri kompleksna gangliozida što je u skladu sa njihovom smanjenom mogućnosti regeneracije i što ih čini sličnima pticama i sisavcima.

gangliosides; immunohistochemistry; brain; Vipera

nije evidentirano